𝓕𝓵𝓸𝔀𝓮𝓻 𝓑𝓸𝓾𝓺𝓾𝓮𝓽 𝓪𝓷𝓭 𝓜𝓾𝓼𝓲𝓬 ||Hyunlix

𝔒𝔫𝔢

𝐵𝑒𝑔𝒾𝓃𝓃𝒾𝓃𝑔𝓈

Felix od małego bardzo uwielbiał otaczającą go przyrodę, a to za sprawą jego matki, która go to wciągnęła i zaraziła miłością do kwiatów. Całe dnie przesiadywał w ogrodzie, w którym się bawił jak i pielęgnował kwiaty wraz z rodzicielką. Ojciec Felixa nie był negatywnie na to nastawiony, a nawet popierał i również uczył syna potrzebnych rzeczy do ogrodnictwa. I tak oto Felix zamiast pracować w jakiejś kawiarni, klubie czy korporacji pracował w kwiaciarni ze swoją matką, która znajduje się w centrum Seul przy jednej z wielkich korporacji.

Jeszcze przed zamieszkaniem w Seul rodzina Lee mieszkała w Sydney, która znajduje się w Australii gdzie właśnie tam Felix uczęszczał do szkoły - w której nie miał za dużo przyjaciół - jak i zajmował się z matką ogrodem. Mieli tam nawet własną kwiaciarnie jednak przez mało przychodzących i kupujących klientów mało na tym zarabiali, a ojciec Felixa tylko ich utrzymywał. Po roku prowadzenia kwiaciarni trzeba było ją zamknąć z powodów finansowych jednak to nie znaczyło, że kobieta poddała się. Gdy Felix ukończył 18 lat wyprowadzili się do Seul i tam zamieszkali. Otworzyli z powrotem otworzyli działalność i tym razem kwiaciarnia w Seul zakończyła się powodzeniem. Sklepem zajmowali się nie kto inny jak kobieta ze swoim synem. Codziennie mieli po kilkudziesięciu klientów co nie zmieniało, że najstarszy z rodziny nie pracował. Również znalazł pracę, do której musiał wyjeżdżać bardzo wcześnie i tak samo późno wracał.

Felix nawet w Seul był samotny. Nie posiadał przyjaciół i zawsze go odtrącano przez wygląd. Mieszkańcy uważali, że ubiera się dziecinnie jak na swój wiek, słyszał również, aby skrócił włosy. Twierdzili również, że brzydko wygląda w plamach, które widniały na jego twarzy i tworzył konstelacje gwiazd. Większości ludzi go nie lubiła, ale czy to jego wina, że lubi styl w jaki się ubiera lub czy to on wybierał czy ma mieć piegi na swojej twarzy? Oczywiście, że nie. Przywykł do niego, że zawsze był celem do obgadywania i nie zamierza z tym nic zrobić. Co prawda niektóre słowa go raniły i to dość mocno i to ukrywał przed wszystkimi. Każdy twierdzi, że jest "optymistycznym dzieckiem", ale nie znają prawdy, która kryje się w jego środku. Patrząc w lustro zawsze pyta się siebie "Czemu muszę taki być? Nie mogę wyglądać jak przeciętny Koreańczyk?"

A Hwang Hyunjin? Jest kompletnym przeciwieństwem pieguska.

Hwang od dziecka mieszkał w Seul i nie planował się nigdy wyprowadzać, ponieważ lubił duże miasta i bardzo mu się one podobały. Gdy był dzieckiem był bardzo lubiany w szkole i posiadał "wielu" przyjaciół. Tych prawdziwych, z którymi się dalej przyjaźni, jak i tych fałszywych, którzy chcieli tylko trochę więcej pieniędzy od niego. Co prawda trochę przykro mu było z tego powodu, że chcieli go zawsze wykorzystać, ale z czasem się przyzwyczaił. Był mądry i grzeczny, ale za to wiecznie wyglądał na ponurego człowieka, co było nie prawdą. Potrafił się zabawić, gdy jest taka potrzeba. Gdy miał 8 lat przez przypadek stłukł wazon z kwiatami, które jego ojciec przyniósł swojej żonie. Niby nic takiego, ale przez to szkło wbiło mu się w ramię. A gdy dorośli przybiegli zastali swojego syna nieprzytomnego na podłodze z otwartą raną. Obiecał sobie, że nigdy nie będzie miał z nimi styczności.

Dlatego w swoim domu żadnych nie posiadał. Przez wszystkich jest uważany za pięknego mężczyznę co nawet potwierdzają to magazyny, na których był widoczny. Dla przykładu na okładkach WKorea, Versace, Harper's Bazaar, Vogue czy Esquire, więc nawet nie było mowy, że rodzina Hwang miała by jakieś problemy finansowe. Hyunjin pracuję w korporacji po jego ojcu, który niestety zginął w wypadku samochodowym i została mu tylko ciężko chora matka, z którą nie mieszka, ale to nie oznacza, że w swoim mieszkaniu był samotny, bo miał jedną osobę, która na niego czekała, aż wróci z pracy. Jego pieska - Kkami. Ciemnowłosy, gdy ma czas, co jest rzadkością zamyka się w swoim pokoju z Kkami i brzdęka coś na gitarze, aby odetchnąć po paru godzinach spiętej pracy.