Het Huis Anubis - Na Seizoen 4

Hoofdstuk 5: Vriendschap

De club van de oude wilg
Een kwartiertje later komen Nienke, Fabian, Amber, Appie, Jeroen en Patricia aan bij de oude wilg. Ze zetten hun fietsen neer en dan neemt Nienke het woord. "Uh Patries. We wilden graag even met je praten. Om alles af te kunnen sluiten wat betreft de club". Patricia knikt en is wat zenuwachtig. Jeroen geeft haar een geruststellende glimlach waardoor ze hem ook een klein glimlachje schenkt. "We willen gewoon graag dat je weet dat we het je allemaal hebben vergeven. Je hebt ons na je verraad weer geholpen en zonder jou was het ons niet gelukt om Noa te redden". Patricia kijkt naar de vijf andere clubleden en glimlacht. "Ik uh... bedankt, het is niet echt een periode waar ik graag op terug kijk". Fabian stapt naar haar toe om haar een lange knuffel te geven. "Dat weten we. Er zijn geen hard feelings meer". Patricia wordt ook geknuffeld door de andere vier en dan nemen ze plaats bij de oude wilg om mooie herinneringen op te doen.

//

Ongemakkelijk
Joyce zit aan de eettafel met een tijdschrift. Eigenlijk wilde ze samen met Patricia een rondje gaan fietsen maar die was ineens weg vanochtend. Mick komt de woonkamer ingelopen en de twee maken even ongemakkelijk oogcontact. Joyce doet net alsof ze heel aandachtig aan het lezen is in haar tijdschrift terwijl ze Mick z'n ogen in haar rug voelt prikken. Ze merkt dat hij tegenover haar aan tafel gaat zitten wat haar nerveus maakt. "Uh Joyce?". Ze kijkt hem kort aan: ja? "Hoe is het met je?". Joyce slikt: wel goed, met jou? "J ja ook". Het is weer even stil waarna Mick opnieuw iets zegt: ik uh, ik hoop eigenlijk dat het niet te ongemakkelijk gaat worden tussen ons. Joyce zucht zachtjes: ik ook niet Mick, alleen... ik vind het gewoon lastig. "Hoe bedoel je?". "Om je met Sofie te zien, dus daarom ontwijk ik je een beetje". Mick slaat zijn ogen neer en knikt: dat begrijp ik, het was nooit m'n bedoeling om je te bedriegen. "Het was ook een beetje m'n eigen fout aangezien ik niks van me heb laten horen". "Dan is het alsnog niet goed om er met een ander meisje vandoor te gaan". Joyce kijkt hem aan en glimlacht kleintjes: het is oké, no hard feelings. Mick loopt naar haar toe voor een knuffel en ze glimlachen lief naar elkaar. Dan komt Sofie de woonkamer in...

//

Flirten
De club van de oude wilg komt weer thuis en Nienke, Fabian, Amber en Appie lopen gelijk naar de keuken om iets te drinken te pakken. Patricia wilt erachter aan lopen maar wordt door Jeroen bij haar schouder gepakt. Ze draait zich om: wat is er? "Wil je even praten?". "Met z'n tweeën?". Jeroen knikt: is dat raar? "Ligt eraan waar je het over wilt hebben" antwoord Patricia grinnikend. Jeroen glimlacht en kijkt haar met een brede grijns aan waar Patricia wat zenuwachtig van wordt. "Dat kom je zo wel te weten". Patricia grinnikt: nou oké dan. "Zullen we naar jou kamer gaan?" stelt Jeroen voor. "Is goed". Ze lopen naar boven toe terwijl Patricia onwijs nerveus is wat hij haar gaat vertellen, maar waarom eigenlijk? En waarom flirten ze ineens met elkaar?

//

Jaloezie
Mick kijkt naar Sofie en weet zich geen houding te geven. "Ik ga even douchen" zegt Joyce dan en loopt de woonkamer uit. Sofie kijkt naar Mick met een jaloers gezicht. "Wat was dat?". Mick zucht: niks, we hadden gewoon een goed gesprek over dat we niet willen dat het ongemakkelijk is tussen ons, en toen eindigden we het gesprek met een knuffel. Sofie knikt langzaam: oh oké. "Je weet toch dat ik jou de allerleukste vind? Anders had ik jou ook niet boven haar gekozen". Sofie glimlacht kleintjes en ontvangt een liefdevol kusje van hem. "Ik geloof je".

//

Onverwachts
Jeroen en Patricia lopen de zolder op en nemen dan plaats op Patricia haar bed. Het is nog altijd hetzelfde tweepersoonsbed die er staat. Patricia en Joyce slapen er samen in. "Jullie hebben het erg gezellig gemaakt gelijk hier" zegt Jeroen. Patricia knikt: ja dat moet wel met deze dooie en suffe zolder. Jeroen moet lachen: ja dat is zeker waar. "Nou wat wilde je vertellen?" vraagt Patricia. Jeroen kijkt haar aan en krabt achter zijn oor. "Uhm nou... ik wilde eigenlijk even m'n gevoel met je delen". "Welk gevoel?" vraagt Patricia niet begrijpend. "Nou toen je gister met Joyce binnen kwam, toen stond ik echt even van mezelf te kijken hoe blij ik was dat ik je weer zag". Patricia voelt gelijk de zenuwen door haar lijf tieren. Had zij dit ook bij hem? "E en wat wil je daarmee zeggen?". Jeroen glimlacht lief naar haar maar is zelf ook hartstikke nerveus. "Ik weet het niet Patries. Ik hoop gewoon dat we onze vriendschap van jaren geleden opnieuw kunnen gaan opbouwen". Patricia glimlacht kleintjes: dat hoop ik ook. Ze blijven elkaar met een lieve blik aankijken...