~En büyük aşklar nefretle başlar~

24.bölüm acı

4 gün sonra:O gün antrenmanımız vardı hızlıca telefonumu aldım

                          Shou📣
Mizu:shou ben bugün geç gelicem

Shou📣: ne zaman geliceksin

Mizu:yarım saat sonra

Shou📣:tamam

Telefonu kapatıp yatakta düşünmeye başladım 20 dk sonra kalktım ve giyinip çıktım koşarak sahaya gittim kota hariç herkes vardı kızların yanına gittim aklım kota daydı bir şey mi olmuştu kızlara yaklaşınca yüzlerinde endişeli bir ifade belirdi

Mizu:Reika kotayı gördün mü (reikanın yalan söyleyemediğini biliyor)

Reika:şeyyy o bugün gelmedi..

Arkadan ryuuji nın sesi duyuldu

Ryuuji:reika sen alzheimer hastası mısın kota burda

Mizu:ha harika nerdeee

Ryuuji sahanın üstündeki bankları gösterdi(sahanın dışındakı az yüksek alanda banklar var öyle düşünün)

Mizu:tamam diyip sahadan çıktım çünkü ona özür hediyesi olarak üstünde bay kirpi yazılı olan bir bileklik yaptırmıştım(bizi böyle seven yokğ ühüğğ) cebimden çıkardım zorlana zorlana bankların olduğu alana çıktım hoplaya zıplaya kotayı bulmaya çalışıyordum sonra onu gördüm yani onları sahaya baktım takım tribüne çıkmış bana bakıyorlar o kızı gördüm himari.. Kota beni fark etmemişti bile himarinin kafası hâlâ omuzundaydı hediyeyi alıp koşmaya başladım bana bakan takım bir anda

Hepsi(kota ve himari hariç) :MİZU DUR!! LÜTFEN

Aşağı vardığımda tepeye baktım kota anlamamış bir ifadeyle bana bakıyordu kafamı iki yana sallayıp koşmaya başladım (yeter lan şu kızı üzmeyin!!!!!!) bu sefer eve gitmedim saklı yerime kimsenin bilmediği bir yere gittim dedemin evimin arkasıdaki parka yaptırmış olduğu ağaç eve yavaşça yere oturdum elime yavaşça hediyeyi aldım ve açtım bilekliğin üstünde "bay kirpi 🤍 "  Yazıyordu göz yaşlarım yanaklarımdan yavaşça düşüyordu elimi yere vurmaya başladım

Mizu:APTAL APTAL KIZ O SENİ SEVMİYOR ANLA ARTIK

hızlıca eğer burda kalısam ve biri bana zarar verir diye sakladığım çakıyı çıkarttım yavaşça bileğime yaklaştırdım bir yanda gülüp

Mizu:AHAHAH ONA BİLEĞİMLE BERABER BİLEKLİK YOLLASAM AHAHA NE GÜZEL ŞAKA OLUR!

Çırpınırken ayağımı vurunca kendime geldim çakıyı kapatıp uzağa panik bir şekilde fırlattım

Mizu:ben ne yapıyorum bu ikinci kez oluyor önce Max de şimdi kota da onu kendimi öldürecek kadar mı seviyorum..ilaçlarımı almam gerek ama annem..

telefonumu açtım oha 99+ arama daha çok ararsın kota bey anneme mesaj attım

                         anniş❤‍🩹

Mizu:anne evde misin?

Shira:hayır tatlım geç gelicem

Mizu:tamam

Telefonu kapatıp eve koştum içeri girip odama daldım ilaçlarımı buldum  masamın üzerindeki sürahiden su doldurup ilaçla beraber yuttum oh rahatlama geldi be..