~En büyük aşklar nefretle başlar~

44.bölüm

Uyanmıştım sanırım dün hizmetçiler odamı temizlerken kotanın odasında sohbet ederken uyumuşum ve kotayla beraber benim iki elim onun göğüsünün üzerindeydi onun bir eli belimde diğer eli ise saçımdaydı benim kafam omuzundaydı kızarmıştım ama onu rahatsız etmemek için uyumaya çalıştım

Kota:uyumaya çalışmana gerek yok

Kızardığımı görmemiştir heralde ya dimi aman görürse görsün onun eseri neyse ona taraf kafamı çevirdim burun buruna duruyorduk gözleri yakından daha korkutucuydu ama o korkunç gözler tatlılık ta vardı bir süre sonra kotanın dudağıma baktığını gördüm ardından o fikir uçup gitsin diye dudağının kenarına küçük bir buse kondurdum ve kalkmaya çalıştım ama beni tuttu

Kota:ne o niye kaçıyorsun

Bunu söyledi ve belimden tuttu

Mizu:sadece özel olsun istiyorum

Kota:ne özel olsun

Mizu:şey işte öpücük 

Kota:aman o muydu

Elini hızla belimden çekti

Kota:buyur git

Tripmi atıyodu lan bu bana sırf onu öpmediğim için mi çok saçma tam gidiyordum ki elimden tutup yine aynı pozisyona getirtirdi kafam omuzundaydı yine

Kota:şaka gitmek yok

Mizu:kota bırak gidiyim hadi n'olursun yoksa keiyimi çağırıyım

Kota:kota mı bay kirpiye ne oldu

Mizu:ciddi anlarda kota ciddi olmayan ve bize özel anlarda bay kirpi

Kota:öylemi prenses

Yine kızarmıştım ama beni görmüyordu
Hızla kalktım kota şaşırmıştı ayağa kalkıp  odama gittim ve  aynada kendime baktım  kızarmaktan kıp kırmızı olmuştum alarm sesiyle kafamı aynadan kaldırıp sesin geldiği tarafa baktım shounun alarmı pff şimdi kulaklarımız patlar demeye kalkmadan bağırdı

Shou:SAAT 10 ANTREMAN ZAMANIII

Yan kapımdan Erika kafasını uzattı ve shou ya

Erika:shou dün parti verdik bari bırak bugün uyuyalım

Shou:uyudun  zaten gayette iyi uyudun

Erika shou ya ölümcül bakışlar atarken kota göründü bana bakmıyordu herkese baktı ama bana bakmadı

Shou:UYANIN HAYDEE

herkes kafasını kapılarından uzattı ve reika shoun kafasına terlik fırlattı

Reika:kalktık niye bağırıyorsun

Shou kafasını tutup

Shou:bilmem

Shou aşağı indi ve bende odama girdim ve kapıyı kapatıp giyindim ve aşağı bahçeye indim kota inmişti ve yine bana bakmıyordu yanına gittim ve karşısına dikildim

Mizu:niye beni görmezden geliyorsun

Kota:niye acaba beni bırakıp kaçtığın için olabilir mi

Mizu:özür dilerim

Kota suratıma baktı ve gülümsedi