Mizuki'den:bir tren garında oturuyordum küçükken hep Harry Potter izlerdim yine izliyorum ne derim ben hayat sana koyuyorsa wingardium leviosa nys konumuz bu değil kota nın dedikleri aklıma gelmişti sinirle elimi kaşımaya başladım
Mizu:h-hayır istemiyorum.. Sinir krizi geçirmek istemiyorum evde değilim etrafımda güvenlikler var kendine gel mizuki
Yanaklarıma vurup dizlerimi kendime çektim
Erika'dan:mizuki gitmişti kota çok pişmandı
Kota:hepsi benim hatam ona öyle dememeliydim benim yüzümden o burda değil!
Ryuuji telefona bakıp mizukinin yerini bulmaya çalışıyordu bir anda bağırdı
Ryuuji:BULDUM ONU BULDUM
kota:ne nerde!?
Ryuuji:yeni tren garında
Kota :siz burda kalıyorsunuz benim hatam ve ben düzelticeğim
Ouzou:saçmalama kota ya senden kaçarsa o zaman onu kayıp ederiz
Erika:bizde gelelim ama saklanırız
Kota:off peki
Mizuki'den:ellerim üşüyor çantamdan kalın hırkamı ve eldivenlerimi çıkarttım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O anda kotayı gördüm eşyalarımı topladım tam gidecekken kolumdan tuttu
Kota:mizuki bak ben seni kırmak istemedim
Cevap vermedim
Kota:hadi ama şu kirpiye bir şans daha ver
Mizuki:ben o bir şansı verdim
Arkamı döndüm ve yürüdüm yeniden kolumu tuttu ve bana sarıldı (lan ayrılın kota benimm)
Kota:üzgünüm
Mizu:sadece bir şans daha bir daha olurs-
Kota:olmazzzz
Diğerleri bir çalılığın arkasından çıkıp bana doğru koştu ve sarıldılar
