~En büyük aşklar nefretle başlar~

34.bölüm çöpçatanlık

Uçaktan indikten sonra otele  gittik yani girdiğimiz gibi magazinciler kameramanlar etrafımızı sardı

Mizu:noluyor aq

Reika saçlarını geriye savurdu

Reika:artık ünlüsün

Mizu:hihi haaaa reika makyajın yokk

Reika:NE?!

mizu:şaka şaka

5 saat sonra

Odamda oturmuş telefona bakıyordum pat diye kapım çalındı

Mizu:hayvana bak insan yavaş çalar

Kapıyı açtım kota içeri daldı

Mizu:yavaş lan odun

Kota:off mizukii

Mizu:bana mizuki demeyi bırak

Kota:ne diyim prenses mii

Mizu:hayır mizu de

Kota:peki prenses

Mizu:KOTA

kota:pff tamam neyse biz erika ve ouzou yu aynı odaya kitledik

Mizu:İyi halt ye-dur NE!!!!

kota:duydun

Mizu:bana bak kota furuya

Sinirle ayağa kalktım koltukta oturan kotaya sinirli sinirli bakıyordum ona doğru yürüdüm kota ayağa kalktı ve geri geri gitmeye başladı bende ona adım adım yaklaşıyordum en sonunda kota duvara çaptı aramızda 2-3 cm vardı

Kota:mizu-ki

Mizu:NASIL BANA BUNU GEÇ SÖYLERSİN NERDELER ÇABUK GÖSTER

elinden tutup sürükledim kota beni bir odanın önüne getirdi büyük ihtimalle ouzounun odası

Mizu:hmmm kota beni kaldır

Kota:ha ne? Neden???

Mizu:yukardaki şaltere uzanmam gerek erika karanlıktan korkar ve gördüğü ilk kişiye sarılır

Kota:peki

Kota beni omuzuna aldı bende şaltere uzanıp ışığı kapattım bir çığlık sesi duyuldu erika olmalı hızla kotanın omuzundan inip anahtarı ondan aldım

Mizu:ben kapıyı açınca onların fotoğrafinı çek

Kota:tamam

Telefonumu ona uzattım ardından kota arkama geçti kapıyı açtım erika ve ouzou sarılıyordu erika ağlıyor mu ?