ÖDEŞTİK

6 3 0
                                    


BERK:Aramızdaki çekimi görmüyor olamazsın.

Haklıydı bugün onu ilk gördümde aramızdaki çekiminin farkındaydım.

Biraz daha geri çekildim kafam tamamen kapıya yapıştı kafasın eyip bana baktı.

BERK: Buna bir cevabın yokmu hiçmi fark etmedin?

ALEN:B-Berk fark ettim.Ben sadecee yaptığım şeyden utanıyorum.

BERK:Bu kadar utanmana gerek yok piskolog.

Şu anda bu kadar yakın olmamızı açıklayacak hiç bir sebepim yoktu ama bu benim hoşuma gidiyordu tam olarak şu anda bunada bir açıklamam yoktu. Büyük bir belirsizliğin içindeydik. Bu yakınlığın doğru olmadığını bildiğim için kolunun altından kaçtım.
Elini kapıdan çekip bana döndü, yüzünde belli belirsiz bir sırıtma vardı, ama neden.
Çok sessizdi beni izliyordu bu sessizliği bölmek bana düşmüştü ve en saçma nedenimi ona sunmuştum.

ALEN: Işığı açarmısın?

Güldü. Işığı açtı oturmam için koltuğu işaret etti,Oturdum. Karşıma gelip oturdu.

BERK: Anlatmamı istermisin?

Konuşmak istemiyordum sadece kafamı salladım.

Berk anlatmaya başladı;
Seni ofisime yani buraya getirdim koltuğa yatırdım. Bir anda kalktın yürüyemeyerek yanıma geldin yakamı tuttun.

Senn benmimsinin 'dedin.

Sarhoş olduğun için bozuk bir cümle kurdun.Çenemi öptün, alıp koltuğa geri götürdüm tam bırakıcaktım yine yakamı tuttun. kendince doğru kelimeleri ile konuştun (bunu derken gülmüştü)

bırak masanımı b beni ' dedin

Ben Olmaz dedim.

Dediğim gibi beni çektin dudağıma derin bir öpücük bıraktın. karşılık vermedim.

Ben yapma dedim.

özür dilemeye çalıştın.

Arkanı döndün sanırım derin bir uykuya daldın.... Böyle.

Lafını hiç kesmeden onu dinlemiştim şimdi utanç kat sayım dahada artmıştı.

Önüme geldi çenemi tutu beni yüzüyle bir etti .

BERK: Utanmanı istemiyorum...

Dudaklarını dudaklarıma yapıştırdı. Bi - bir dakika neee! O beni öptüüü. Dudaklarımızı ayırdım gözlerine baktım koyulaşmış gözlerine. Fısıldayarak konuştum "yapma" eğildi ği yerden kalktı.

BERK: Özür dilerim... Ama ödeştik.

Sadece kafamı sallaya bildim. Ağlamak istiyordum kendimi değişik hissediyordum. Mutlumuydum,kızgınmıydım yoksa şu anda kendimi iğrenç mi hissediyordum.
Offff, burdan çıkmalıydım bu adamın karşısında ağlamak istemiyorum.
Lanet olası titreyen sesimle konuştum.

ALEN: Beni eve götürürmüsün?

Gözlerine bakamamıştım.

BERK: Hazırsan çıkalım.

///////////

Kapının önünde durdu " teşekkür" edip indim. Kapıyı açıp içeri girdim.

Kaya koltukta sızmış uyuyordu. Ela ise yerde sızmıştı. Saate baktım sabah 5'e geliyordu. Odama çıktım elbise çıkarma zahmetine girmeye üşenip yatağıma uzandım.

~MAFYANIN SEANSI~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin