"Öyle işte, sonra bir şeyler yedik. Beni eve bıraktı, daha da konuşmadık." Sıkıntıdan önümdeki meyveyle oynarken hattın öbür ucundan Aaron ofladı.
"Off, Alyssa ikiniz de o kadar aptalsınız ki! Kızım aşıksın işte Kenan'a. O da sana aşık, herkes biliyor. Neden naz yapıp duruyorsun?" İkizim Aaron'ın dedikleriyle gözlerimi devirdim.
"Öyle olmuyor işte! Ben.. Bilmiyorum, Kenan'ı kırmaktan korkuyorum.."
"Gracie, güzelim, neden kırasın ki Kenan'ı? Yoksa yine aynı şeyleri mi düşünüyorsun?" İkinci adımla seslenmesine gülümsesemde, sonradan dediği şeyle gülüşüm soldu. Aaron sessizleştiğimi anlayınca derin bir nefes vermişti.
"Alyssa, kendine çok haksızlık ediyorsun. Sen çok özel bir insansın. Çok güzelsin, akıllısın."
"O yüzden mi Arda beni aldattı yani?" Gözlerim doldu.
"Sen hâla Arda'yı mı takıyorsun? Gerizekalının teki işte! Neden onu umursuyorsun? Kendini onunla bir mi görüyorsun yani?" Yanağıma akan gözyaşımı sildiğimde Aaron nefesini verdi.
"Beni dinle Alyssa. Arda, paparazzi görünce seni bırakıp giden, senin tribünlere geçip maçlarda ona destek olmanı bile istemeyen, seninle çıktığı için gurur duymayan bir insandı. Ama Kenan öyle değil, anladın mı? İşine saygı gösteriyor, en önemlisi bir insan olarak sana çok değer veriyor. Onu kaybetme ve bir daha sakın kendini küçük görme. Anlıyor musun?"
"Anladım Aaron.. Teşekkür ederim, buna ihtiyacım vardı.."
"Rica ederim güzelim. Şimdi benim kapatmam gerek, seni çok seviyorum tamam mı?"
"Ben de seni çok seviyorum. Görüşürüz." Telefon kapandığında öylece yerimde oturmaya devam ettim.
Evet, Aaron haklıydı. Ama kendimle asla barışamıyordum işte, olmuyordu. Kenan'ı üzmekten korkuyorum. Geçmişte yaşanan olaylar yüzünden kendimle asla barışamıyordum işte.
Bu akşam Kenan'ın maçı vardı ve ne olursa olsun gidecektim. Orada olup ona destek olmak istiyorum. Hiç değilse onu gerçekten desteklediğimi bilmeli.
Kısaca, onu görmediğim 5 dakikada bile özlüyorum.
+
Beyaz düz uzun kollu tişörtümü de giydiğimde salık bıraktığım saçlarımı düzelttim. Maçın başlamasına 1 saat vardı ki zaten ben de anca giderdim.
Aynanın karşısından çekildiğimde yatağın üzerindeki telefonumu elime aldım. WhatsApp'a girdim. Herhangi bir bildirim yoktu.
İçimi nedensiz bir huzursuzluk kapladı. Normalde Kenan her maç öncesi bana yazardı, ama bu sefer yazmamıştı. Bugün hiç konuşmamıştık zaten.
Her dakika sana yazmak zorunda değil ki.
Değil zaten. Ama ne bileyim işte.. Özledim sanırım, artık kendimi kandırmayacağım. Kenan'a gerçekten aşığım ve ona olan hislerimi artık içimde tutamıyorum.
Moralim bozulmuş bir şekilde telefonumu cebime koyduğumda çantamı da alarak odadan çıktım. Aşağıya indiğimde portmantodan montumu aldım ve Adidas'larımı giyerek evden çıktım.
+
Stadyum her zaman olduğu gibi kalabalıkken ısınan takıma bakıyordum. Cagliari ile maçları vardı bu akşam. Kenan Vlahovic'le konuşurken gülüşüyordu. Gülüşüne bakıp gülümsemekle yetindim.
Maç başladığında dikkatimi vererek izlemeye başladım. Hepsi çok çalışmıştı. Kazanabileceklerine inanıyordum.
İlk yarı 1-0 bittiğinde Juventus'ın önde olmasına seviniyordum. Kenan takımdakilere ellerini çakıp soyunma odalarına gittiğinde nefesimi vererek telefonumu elime aldım.
