My Professor is my Twin's Father. (Editing)

07

"Anong sabi mo?" Nanunuyang tanong ko sakanya."Babalikan mo ang asawa mo?" Dadag ko pa tsaka siya pinagtaasan ng kilay at unti-unting ngumiwi. Seriously? Paano nya nasabi ang gano'ng bagay. He leave me broken and down years ago.

"Oo..." Pabitin nyang saad. He squeeze my hand na nasa table kaya agad ko itong iniwas. "...at ikaw 'yon I have so many reasons kung bakit kita iniwan." Dagdag nya pang saad sa'kin.

I looked at him straight in his eyes. Para ipakita na wala na akong pakielam ngayon. I've been waiting for him years ago. I've wait for his fucking reasons at naniniwalang babalik pa sya sa'kin at mage-explain kasi years ago ay hindi pa huli ang lahat.

I can control my tears... Now! Pero kapag humaba pa ito ay baka kusa na itong tumulo. I'm tired of being weak! Kung sa taong lumipas ay bumalik sya, ay baka natanggap ko pa sya. Pero wala! Walang bumalik at nagpakita sa'kin. I've missed him so much! Pero I need to be strong in front of him. Na... na kaya kong ipakita na okey na ako na move on na ako.

"Please let me explain. Mahal na mahal kita Skyler! At kahit kailan hindi nawala 'yon." I can see those sincerity in his eyes pero... Unti-unti nalamang akong umiling. I can't hold my tears anymore kaya kailangan ng tapusin ito. And explain? For what? I don't need that.

"No! I don't need your explanation! staka alam mo hinihintay lang kita, because..." I can't hold my fucking tears anymore.

"Because of what Skyler?" Pangamba ang nakikita ko sa mata nya. I suddenly looked around iilan nalang pala ang mga studyanteng kumakain.

"Sky! Because of what huh? Tell me."

How I miss the way he call my name.

"W-wag mo akong tatawaging Skyler. Dahil hindi ko pangalan 'yan!" Mariing saad ko sandaling katahimikan sa aming dalawa at nabasag 'yon dahil tumutunog pala yung phone ko. Kami man at parehong napatingin sa bag ko.

I heavy sigh. "Mamayang 6:00 Pm doon tayo magkita sa park sasabihin ko lahat ng hinanakit ko at ang sasabihin ko na importante." Saad ko at dali-daling tumayo tsaka kinuha yung bag ko. At sinagot ang tawag. Ang kambal ko pala.

"Sky---"

Hindi ko na sya pinansin dahil ramdam ko na ang titig ng ibang studyante sa'min.

At oo, akin lang ang kambal. Selfish na kung selfish pero, masisi nyo ba ako?

Agad kong sinagot ang tawag nung makarating sa Girls C.R.

"Hello baby..." Garalgal pa ang boses ko kahit pilitin ko. That's why I hate crying kasi matagal bago kumalma ang boses ko.

"Mommy you are crying or what?" That's my Avah. Who sound so worried.

"N-no, hindi ako umiiyak..." Pilit kong pinakalma ang sarili ko bago magsalita uli, "I just missed the two of you! where's Shin?" Tanong ko sakanya tsaka ako bumuntong hininga. Alam kong nakanguso nanaman sya kaya gumaan ang pakiramdam ko.

"Shin! Tawag ka ni Mommy!"rinig kong sigaw ni avah..

"hi mommy..mom i got a perfect score in math..mommy bring me prize okey"sabi ni shin

"ohh..yes yes baby how about avah..she got a perfect score or what?"tanong ko

"heheheh...mommy im only 20 over 30 hehehe...!"sabi ni avah

"ohh that's good but higher your grade next time huh!"sabi ko

"yeah mommy..thanks ilove you and i miss you!"sabi ni avah

"okey bye..may clase pa si mommy mamaya nalang"sabi ko at binaba na yung phone..nag ayos lang ako ng konti para hindi halatang umiyak... 

pumasok na ako sa classe namin andun na si angeline sa upuan na katabi ko..kaya umupo na ako

"anu besy okey kalang?"tanong nya saakin..ngumiti at tumango lang ako

"andyan na ba si mrs.garcia?"tanong ko dalawang subject nalang uuwi na kami..may mga meeting yung iba panaming prof eah..

"ahmm.class sorry ako muna ang papalit kay mrs.garcia..so please lets start!"nanlaki ulit mata ko ng makita ko kung sino..

sya nanamn DAMN IT... hinawakan ni angeline kamay ko..tumango ako bilang sign na okey lang..

habang nag didisscuss sya..nagkakasalubong yung mga mata namin..at punong puno ng expresston ang matang yun..pangungulila lungkot,saya,meron pa hindi ko lang alam kaya iniiwas ko nalang at ako ang unang bumabawi kapag nagkakasalubong ang mga mata namin..

hanggang sa matapos ang klase..kay travis ulit kami sumakay..hanggang sa maka uwi na kami..

"travis salamat papasok na ako!"sabi ko wala ako sa mood

"bye eyebeg...wag kang madal dal huh..kunghindi tignan mo!"rinig kong sabi ni angeline..

"psh!! oo na babye na..WAIT LANG kiss muna!"sabi ni travis

"GAGO lumayas ka na nga!"

"sige bye!"parang ang lungkot ni travis

"besy marami kang ikukuwento saakin..dapat babalik pa ako kanina kaso si travis wag nalang daw ako bumalik dahil maguusap daw kayo ni shawn!"sabi ni besy saakin

"besy...sabi nya daw gusto nya daw akong balikan..bilang asawa nya! at mahal nya daw ako "sabi ko at yinakap sya

"that's great anung sinabi mo?"sabi ni besy

"hindi yun great besy..aYOKO na alam mo ba na nung nakita ko sya parang bumalik lahat saakin kung paano ako naghirap..nung dala ko ang bata sa tiyan ko na halos hindi ako kumain sa isa o dalawang araw dahil sa pagiwan nya saakin..at dahil doon muntikan ng malag lag ang kambal sa sinapupunan ko!"sabi ko sakanya umiiyak na ako

"sorry besy sinabi mo na ba yung sa kambal?at anu pang sabi mo sakanya?"si besy

"hindi ko sinabi ang tungkol sa kambal dahil kahit kailan hindi nya makikita ang mga ito..at mamaya magkikita kami..!"sabi ko

"pero bakit?..huh bakit besy anung sasabihin mo?"tanong ni besy

"dahil besy..... *sight* Kailangan ko ng tapusin ang lahat!!"

______________________

ud ud na anung masasabi nyo??

comment ka dedicate ko agad sayo!!