10.Bölüm

485 28 26
                                    


Tom'un bağırmasıyla bütün ölüm yiyenler onu bulmak için dağılmıştı

Ben ise sanki donmuşum gibi sadece yere odaklanmıştım

Aklıma o anlar gelince gözlerimin dolmasına engel olamamıştım

Gözükmemek için hemen hızlı adımlarla ordan çıktım arkamdan nereye dediklerini duymuştum ama cevap vermedim

Odama çıktım ve zaten akmak üzere olan göz yaşlarımı serbest bıraktım

Göz yaşlarım yanaklarımdan aşağı doğru süzülürken kapım açıldı

Arkamı dönüp göz yaşlarımı silmeye çalışırken arkamdan bir ses geldi

Tom: silmeye çalışma göreceğimi gördüm zaten

Yine de umursamayıp göz yaşlarımı siliyordum kapıyı kapattı ve kilitledi

Emma: ne yap-

Tom: gel ve otur

Dedi yatağıma oturdu ve yanını işaret etti

Ben sadece ona bakarken kendi yanını gösterdi tekrar

Yerimden kıpırdadım ve yanına oturdum

Kafamı tuttu ve kendi göğsüne yaslayarak uzanmamı sagladı

İlk başta kalkmak istesem de

Tom: uslu dur

Dedi salak sanki kendi yatağı da kendi oyuncağıyım da oh rahatlığa bak

Tom: zihnini okuyabiliyorum ve evet sen sadece benimsin ve yine evet ki rahatım

Dediklerinden sadece biri aklımda kalmıştı sen sadece benimsin....
O'da öyle demişti bana..

FLASHBACK

Onu ittirmeye çalışırken bir yandan da bağırmaya çalışıyordum

Gerçekten çok güçsüzdüm

Birden kolumdan sıkıca tuttu ve kendine çekerek

Lucas: sen sadece benimsin başka hiç kimse ile böyle yakın olamazsın

Emma: bırak beni istemiyorum İMD-

Lafımı tamamlamadan eliyle ağzımı kapatmıştı

Lucas: sakın aklından bile geçrime hem geçirsen bile kimse seni duymaz burda

FLASHBACK SONU

Lanet olası anılar tekrar ve tekrar canlanıyordu

Yapamıyordum, olmuyordu, gitmiyordu bu lanet olası anılar

O zamanlar çok berbattım şuan da öyleyim ama şuan farklıyım en azından biraz da olsa cesurum ama o zamanlar....

Fazla korkaktım bazen bundan dolayı annemden azar bile işitirdim

Hep ne kadar güçsüz ve korkak olduğumu söylerdi özellikle o zamanlar

Kimseye söyleyemiyordum utanıyordum ve korkuyordum hem de fazlasıyla

Ne zaman aktığını bilmediğimin göz yaşlarımı tom'un silmesiyle kendime geldim

Tom: sen hiç merak etme eğer benim adım Lord Voldemort' sa ki bir sürü ismim var bende o aptalı bulacağım sana yemin ederim ki sana yaşattıklarının daha beterini yaşatacağım buna şüphen olmasın. Dedi

Kafam göğsüne yaslı olduğundan kalp atışlarını az çok duyabiliyordum ve bundan dolayı içim ürpermişti

Aradan biraz zaman geçince saçlarımı okşamasıyla mayışıp uyuya kalmıştım

















Nasıl olmuş yazım yanlışlarım olabilir özür dilerim💚💚💚

TAKINTILI KARANLIK LORDHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin