Zawgyi code
"ကိုႀကီး"
"အသက္ကြာတာကို…ဦးေလးလို႔ေခၚသင့္တယ္ေနာ္ေဆး"
",မဟုတ္တာ…ကိုႀကီးဘဲေခၚမွာဘဲ…ျပန္ထူး…ကိုႀကီး"
"ဗ်ာ"
"ေဆးကိုေက်ာင္းလိုက္မပို႔ခ်င္ဘူးလား"
"ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ပါ"လို႔တၫ့္တၫ့္ေျပာလ်ွင္ရေသာ္လည္းသူ(မ)ဟာ ကေလးမပီမသႏွင့္ ေဝ့ဝိုက္ကာေမးသည္မို႔မာန္လိႈင္းတင့္ကႃပံုးလိုက္သည္။
"ပို႔ခ်င္ပါတယ္ကြ…ဒါေပမဲ့…ကိုႀကီးလဲအလုပ္သြားရမယ္ေလ"
"ဒါျဖင့္လဲ ေဆးကိုေစာေစာလိုက္ပို႔လို႔ရတာဘဲ"
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ...လိုက္ပို႔ပါ့မယ္"
သူ(မ)ကအထက္တန္းေက်ာင္းသူအရြယ္ျဖစ္ေနၿပီးမာန္လိႈင္းတင့္ကဘဲြ႔ရကာစျဖစ္ေလသည္။သူ(မ)ကမာန္လိႈင္းတင့္ကို အားလံုးထက္ပိုၿပီးခင္တြယ္ေနတတ္သည္။
"အေမ့…သား…ေဆးေလးကိုေက်ာင္းသြားပို႔ေပးလိုက္ဦးမယ္"
"ေအးေအး…သားေလး"
ပုဆိုးကိုသပ္ယပ္စြာဝတ္လိုက္ရင္းကေလးမေလးရိွရာအိမ္ေလးစီလာခဲ့ေတာ့သည္။ၿခံထဲက ခံုေလးေပၚမွာထိုင္ကာ ေျခေထာက္ကေလးလႊဲေနေသာသူ(မ)ကိုျမင္ရေတာ့ မာန္လိႈင္းတင့္ႃပံုးမိသြားသည္။
"ဟိတ္…"
"ဟာ…ကိုႀကီး"
မာန္လိႈင္းတင့္စီေျပးလာကာခါးကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္လိုက္တာမို႔သူ(မ)ေခါင္းကိုခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္လိုက္သည္။
"ဟယ္…လိႈင္း…နင္အလုပ္သြားေတာ့မလို႔လား ေစာလွခ်ည္လား"
"ဟုတ္တယ္အစ္မေရ…ဒီကေလးမေပါ့…ကၽြန္ေတာ့္ကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႔ခိုင္းေနလို႔ေစာေစာထြက္လာခဲ့တာ"
"ေအးကြယ္…မင္းတူမကဒီလိုဘဲမင္းကိုဆို ဆိုးလို႔ရေတာ့ဆိုးေနေတာ့တာ"
"ဟာ…ေမေမကလဲ"
အေမျဖစ္သူအိမ့္သက္လယ္ကိုဆူပုတ္ၿပီးလွၫ့္ၾကၫ့္ေနတဲ့ကေလးမေလးက မာန္လိႈင္းတင့္အတြက္ေတာ့ ေကာ္ပတ္ရုပ္ေလးသဖြယ္ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေနသည္။
YOU ARE READING
ချစ်သူပေးသောဆေး
Romanceခ်ိဳသလား ခါးသလား ေရေရရာရာမရိွေပမဲ့ ခ်စ္သူေပးတဲ့ေဆးေတြကအရာအားလံုးေျပေပ်ာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ချိုသလား ခါးသလား ရေရေရာရာမရှိပေမဲ့ ချစ်သူပေးတဲ့ဆေးတွေကအရာအားလုံးပြေပျောက်သွားနိုင်ပါတယ်။
