Part 5

548 15 1
                                    

Zawgyi code

"လိႈင္း…နင့္တူမကိုဘာေတြဝယ္ေပးလာျပန္တာလဲ"

"ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးအစ္မရယ္…သူကတေယာပညာရွင္ျဖစ္ခ်င္တာဆိုေတာ့ အနည္းအက်ဉ္းေလာက္ေတာ့စသင္ထားရေအာင္ တေယာေလးဝယ္လာေပးတာ"

"မဟုတ္တာဟယ္…လိုအပ္တာလဲေျပာမွေပါ့ ငါဝယ္ေပးလဲရေနတာဘဲ"

"အစ္မကတစ္ေယာက္တည္းရုန္းကန္ေနရတာေလ စက္ခ်ဳပ္တာလဲမေလာက္မငွနဲ႔ ဒီကေလးမအတြက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကူညီႏိုင္ပါတယ္"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လိႈင္းရယ္…ကိုကလဲေစာေစာစီးစီးငါတို႔သားမိကိုစိတ္ခ်ခဲ့ေတာ့တာဆိုေတာ့ ဒုကၡေတြကမနည္းလွဘူး"

"ကၽြန္ေတာ္ ေဆးကိုေခၚသြားလိုက္ေတာ့မယ္ ဘုရားေက်ာင္းမွာ သင္တန္းအပ္ထားေပးလို႔ေလ"

"ဪ…ေအးေအး"

မာန္လိႈင္းတင့္က ေဆးကိုအိမ့္သက္လယ္ေရ႔ွကေနေခၚထုတ္လာခဲ့သည္မွာ မၾကားသင့္မၾကားအပ္တာေတြမၾကားေစဖို႔သာရည္ရြယ္သည္။ ေသသူလဲေသရွာၿပီမို႔ ကေလးငယ္ငယ္တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမျဖစ္ေစခ်င္ေပ။

မာန္လိႈင္းတင့္လဲေဆးထက္အေတာ္ငယ္ေသးမၫ့္အရြယ္မွာပင္ဖခင္ကိုဆံုးရႈံးခဲ့ရေတာ့ ေဆးကိုကိုယ္ခ်င္းစာသလို၊သနားစိတ္လဲပိုသည္။

"ကိုႀကီး…"

"ဗ်ာ…"

"ကိုႀကီးေရာသင္တန္းတူတူတက္မွာလား"

"မဟုတ္တာ ကိုႀကီးကလူႀကီးျဖစ္ေနၿပီေလ"

"ဒါဆိုေဆးတစ္ေယာက္တည္းတက္ရမွာေပါ့"

"အင္းေပါ့…လူႀကီးတန္းကသင္တန္းဖြင့္ဖို႔ဆရာမလံုေလာက္ေသးလို႔ ကိုႀကီးကတက္မရတာပါ…သြားေတာ့ေဆး"

"ဟုတ္ကိုႀကီး…တာ့တာ"

တေယာသင္တာၿပီးေတာ့ေဆးကအျပင္ထြက္လာခဲ့ေပမဲ့မာန္လိႈင္းတင့္ကိုမေတြ့ေပ…၊အဲ့ဒီအစားေသြးစြန္းေနတဲ့မာန္လိႈင္းတင့္ရဲ့လက္ကိုင္ပုဝါေလးကိုေတြ့တာေၾကာင့္ ေဆးက ဘုရားေက်ာင္းဝန္းထဲမွာဘဲထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့သည္။

"ေဆး…ေစာင့္ေနရတာၾကာသြားလား…ကိုယ္ဒီနားမွာ ေရဘူးသြားဝယ္ေနလို႔"

ချစ်သူပေးသောဆေးWhere stories live. Discover now