Merhabalar nasılsınız bakalım? Size hep halinizi hatırınızı sormak istiyorum çünkü bu beni mutlu ediyor.
1. Bölümü okudunuz ve umarım hoşunuza gitmiştir.
Size bölümleri dolu dolu yaşatmak istiyorum yazım dilini anlaşılır yapmaya çalışıyorum.
Neyse şimdi bölüm zamanı geldi.
Sizi seviyorum kitap hakkında yorumlarınız benim için hiç tahmin edemediğiniz kadar önemli bunu da asla unutmayın.
İyi okumalar dilerim...
Bu bölüm tam anlamıyla, Şebnem Ferah - Çakıl Taşları şarkısı o yüzden dinlemeniz tavsiyemdir.
K Ö R K İ L İ T
1. Bölüm: Yırtılmış Mektuplar, Gizlenmiş Anılar.
NYDREAM_
🗝
KİNYAS DEMİREL'İN ABİSİNDEN MEKTUPLAR.
(Sarp Demirel)
Annem sana kızınca içim acıdı Kinyas. Sen bana, "annem benden vazgeçer mi?" Diye sorduğunda içim acıdı.
Annem çocuklarından vazgeçmez Kinyas, annem çocuğu olarak görmediğinden vazgeçer. O yüzden merak etme annem senden vazgeçmez. Annem bana küfürler eder sana ise sadece kızar.
Annem sizi seviyor, beni değil.
Kinyas, ben çok küçüktüm. Annem, kardeşimiz için kürtaj yaptırdığını öğrendiğimde henüz dokuz yaşındaydım. Fakat tam olarak umursamamıştım. Yıllar geçti, sonrasında öğrendim ki babamız istemiş kürtaj yaptırmasını. Fakat en çokta sizin bunu öğrendiğiniz zaman üzülmek gereğinde bulunmamanıza şaşırmıştım. Sonrasında "zaten yıllar önce olan bir şeydi siz küçüktünüz nereden hatırlayacaksınız ki?" demek kalmıştı.
Annemin kürtaj yaptırmasının nedenini sorduğumda ise, "sadece kardeşinizin olmasını istemedim." Diye kendi kendine söylendi. Ancak öğrendim ki eğer yine çocuk sahibi olurlar ise o çocukta benim gibi olabilirmiş. Bu yüzden beni istememişler, bir çocuk sahibi olmayı da kabuk etmemişler.
Sorun değil dedim ve demeye de devam ediyorum fakat en büyük sorun benim akli dengemde.
Sınıftakiler bana "sen nasıl bu kadar yüksek puan alıyorsun?" diye sorduklarında sadece susuyorum. Yani susuyordum. Benimle alay ediyorlardı onların alay konusu oluyordum.
Babam, annemin üzerine asit döktüğünde de küçüktüm. Annemin inleyişlerini de duyduğumda küçüktüm. Biliyorum ben bunu ancak şuna çok eminim ki Kinyas sen ne kadar kendini her şeyin bildiğini zannetsende yanılıyorsun sen kendi aileni herkesten daha az tanıyordun Yavuz.
Sen ise beni yanında istemiyorsun Kinyas. Yanında görünmemi istemiyorsun fakat bilmiyorsun ki senden daha fazla aile bağlarını biliyorum tabii buna aile diyebilirsem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖR KİLİT
AcciónBu katliam da olan herkes geride ya kendisini bırakıyordu ya da hatıralarını. Acılarıyla teker teker yüzleşiyorladı, ölüyorlardı. Bir kız çocuğu annesini, annesi ise kızını. "Karanlık bir gölgeden ibaret, katliam daha bitmedi. Sen bu karanlığa mahku...
