<---VOTE
have fun <3
****
Chapter 33:
**Rafael’s POV**
Hinatid ko si zab sa kanila. I ask the driver kasi baka atakihin ako ulit. No one knows about my condition. Kahit gusto kong sabihin sa kanila, naduduwag ako. naduduwag akong makita na masaktan ang mga taong mahal ko. Lalo na si Zab. Sabi ng doctor. May tendency na lumala ito, at kailangan ko ng mag paopera hanggat 75:25 pa ang chansa. Gusto ko na sana eh. Pero nag iisip pa ako ng way kung paano ako maooperahan ng hindi nila nalalaman. I know. I am being unfair. Pero, i just don’t want them to get worry.
nagtataka na nga sila kung bakit ang weird ko. biruin niyo, kailangan kong inumin nag gamot ko sa school ng di nila nalalaman. tss. ang hirap.
“sige na. ingat kayo sa pag-uwi” pinapaalis na niya ako kanina pa.
“i hate departure time..” sabi ko.
Hinug ko siya. Ayoko ng malayo sa kanya. Kaya naramdaman ko na lang na niyayakap ko siya ngayon, as if hindi ko na siya mayayakap kailanman. Pinipigilan ko ang sarili ko. Pinipigilan kong maglabas ng emosyon. Gusto kong maramdaman niya na ang yakap ko ay ordinaryong yakap lang na parang usual. Pero, hindi ko napigilan. I hug her tight.
“ano ka ba rafael, kung maka hug ka naman parang hindi mo nako makikita o mayayakap kailan man..” sabi niya.
Kung alam mo lang ella. Natatakot ako.
“wala lang. ngayon palang namimiss na kita. Do you love me?” Sabi ko. Totoo naman eh. Iisipin ko palang na malalayo ako sa kanya para sa operation natatakot nako.
“i love you rafael for trillion times o higit pa doon..." she is sweet.
"kelan mo ako minahal?" i ask.
"first is when i met you and the rest is everytime when i am with you... alam mo yan.” Sabi niya.
Everytime i am with her? Pero what if...
“yeah. Pero, what if time comes, i will no longer live with you...”
Nabigla ko ata siya kaya kumalas siya sa yakap ko. Tiningnan niya ako sa mata. Nagulat siya sandali pero binawi rin niya yun.i’m holding my tears.
She pause for about 2 mins...
“what? Adik ka ba. wag ka ngang magsalita ng ganyan. Tsk.! Alam mo. Umuwi ka na. don’t hug me like that. I don’t need those hugs na tight na parang iiwan mo nako at hindi na kita makakasama forever...” sabi niya
Pumasok na siya sa kanilang bahay. She even slammed the door na parang ang laking kasalanan ng nagawa ko.
BINABASA MO ANG
My Amnesia Girl (my dreamboy's sequel)
RomancePUTEK!!! he hurts me... kaya ang best thing para maka move on at tantanan niya ako is.. to pretend na ... nagka amnesia ako :) kaya lang... napakapogi niya para kalimutan at umiwas sa kanya... haha JOKE! pero ang totoo kasi... mahal ko siya ehh >_<
