GÜN IŞIĞIM

1.Bölüm

Terkettiğim şehire ve mahalleye gidicektim. Ailemi çok özlemiştim yani ailemden kastım,annem ve abim onlar benim ailemdi. Babam bizi terketmişti ben küçükken.
2 yıl önce sevdiğim adam evlenmişti hem de sevdiği kadınla. Bu acıya dayanamadığım için o şehirden o mahalleden gitmiştim. Artık o benim sevdiğim adam değildi ama galiba ayrılmışlardı karısı onu aldatmıştı. Ama ayrılmış olsalar bile benim ona karşı sevgim bitmişti

Aynı mahallede yaşıyorduk , beraber büyümüştük abi kardeş ilişkimiz vardı ama ben onu abim olarak görmüyordum o beni hep kardeşi olarak gördü.

Düşüncelerime dalmışken uçak çoktan iniş yapmıştı. Uçaktan indikten sonra havaalanından çıkıp hemen taksiye bindim. Aslında abim ben seni alıcam dese de gelme demiştim gerek yoktu. Oradaki insanları özlemiştim en çok da annemi, o benim canımdı çok seviyorum annemi. Annem bize hem anne hem de baba oldu onun emeğini ödeyemeyiz.

Taksiden inip geldiğim mahalleye baktım. Hiç değişmemişti herşey aynıydı çocuklar etrafta koşturuyordu.

Bizim evin önüne baktığımda abim ve annem beni bekliyorlardı. Dayanamadım hemen anneme koşup sarıldım o da hemen kollarını bana sardı.
Gözlerim dolmuştu çok özlemiştim annemi.

"Kızım benim hoşgeldin evine" dedi ve sarılmayı bırakıp iki elini yanaklarıma yasladı.

"Hoşbuldum annem " dedim gülümseyerek.

"Kız cadı bana sarılmak yok mu?" dedi gülerek yanıma geldi.

"Var abim benimm" dedim ve hemen abime sarıldım o da bana karşılık verdi. Başımın üstüne bir öpücük bıraktıktan sonra benden ayrıldı.

"Hadi eve geçelim çocuklar yemek yiyelim sonra bahçede otururuz" dedi annem. Bizim eve geçmemizi bekliyordu o yüzden abimle hemen eve geçtik peşimizden de annem gelip dış kapıyı kapattı. Ev hâlâ aynıydı sadece birkaç eşya dışında. Bahçeli bir evde yaşıyorduk ,tam bize göre bir evdi. Annem benim kolumdan zorla tutup mutfağa götürdü. Tabaklara yemek doldurduktan sonra abimi çağırdı.

"Hadi kızım bak sen çok seviyorsun diye sarma yaptım" dedi bana gülümseyerek.

Gülümseyerek yanağından makas aldım.

"Ya sen varya birtanesin anne" dedim. O sırada abim yanımdaki sandalyeye oturdu.

Yemeğimizi yedikten sonra annemle birlikte sofrayı toplayıp ocağa çay koydu. Bahçede oturuyorduk abim solumda annem de sağımda oturuyordu.
Çayımı yudumlarken abim o sırada birisine sesleniyordu. Benden 2 yaş küçük bir kız ve abimin yaşlarında adam yanımıza gelip oturdular. Abim konuşmaya başladı.

"Tanıştırayım kardeşim Damla
Damla bunlarda Polat ve Çağla
Buraya 2 sene önce taşındılar, ikiside kardeşler" dedi bana bakarak.

Ben onlara dönüp tebessüm edip "Memnun oldum " dedim.

Çağla Polat'tan önce davranıp neşeli sesiyle "Bende memnun oldum Damla" dedi. Bende bu haline sadece güldüm.

"Bende memnun oldum "dedi Polat ve hemen abime dönüp birşeyler dedikten sonra ayağa kalktı.

"Hadi çağla bizde eve gidelim saat geç oldu" dedi Çağlaya bakarak. Çağla da hemen bana sarıldı ben de karşılık verdim ona. Sarıldıktan sonra ayağa kalkıp abisinin yanına geçti. O sırada annem seslendi

"Polat oğlum nereye daha çay içeceğiz"dedi ve evden çıkıp yanımıza geldi.

Polat anneme gülümseyerek
"Yok Halime teyze gidelim eve geç oldu ama sana sözüm olsun yarın gelicem" dedi.

Annem de gülümseyerek "Tamam oğlum ama yarın gelmezsen vallahi küserim anne selam söyle" dedi.

Polat gülerek başını sallayıp"Söylerim Halime teyze" dedi ve karşı eve doğru yol aldı. Çağla da bana el sallayıp abisinin arkasından yürüyordu.

Çağla çok sıcak kanlı kızdı. Sevmiştim onu galiba ama abisi biraz soğuk birisiydi hep abimle sohbet ediyordu. Neyse şu an bunları düşünmeyeceğim.

Saat çok geç olduğu için bizde eve geçtik. Şu an odamdaydım hâlâ aynıydı tertemizdi. Yatağın üstüne oturdum. 2 sene önce olanları düşündüm. Hiç odadan çıkmazdım hep yatakta oturur ağlardım ama boşunaymış çünkü değmeyecek bir adam için ağlamıştım.

Ben babasız bir kızdım. Babam bir kez olsun bile benim saçımı okşamadı, bana hiç sarılmadı, daha doğrusu benimle hiç ilgilenmezdi hep başka kadınların yanında oluyordu annemi hep azarlardı hatta döverdi ama abimi çok seviyordu haddinden fazla sırf erkek olduğu seviyordu hep onunla ilgilenirdi ben ise bunu kıskanıyordum ve geceleri odama gidip ağlıyordum babam niye beni sevmiyor diye.

Yanağıma akan gözyaşlarıyla düşüncelerimden sıyrıldım. Ağlıyordum. Hemen gözyaşlarımı sildim ve odamdaki banyayo gidip yüz bakımı yapıp hemen yatağıma uzandım.

Yarın başıma geleceklerden habersiz uykuya daldım ve sonrası zifiri karanlık oldu.

Bölüm nasıldı arkadaşlar?

Karakterler hakkında düşünceleriniz neler?

Bu ilk kitabım olduğu için hata falan olabilir umarım beğenirsiniz oy vermeyi ve takip etmeyi unutmayın bir dahaki bölümde görüşmek üzere💗🤍