gül güzeli

4. bölüm

Uyandığımda kendimi yağıza sokulmuş bir halde buldum ama hiç kıpırdayasım gelmedi hani bi koku vardır ya yağmur yağdıktan sonra toprağa karışmış o koku yağızda buram buram o koku vardı.

hareketlendiğini anladığımda tekrar gözlerimi yumdum. 

onun benden uzaklaştığını anladığımda bende yeni uyanıyormuşcasına gerneştim o sırada yağız telefonuna bakıyordu "heh uyandınmı, kız kardeşim derin mesaj atmış, babannem seni çağırıyormuş yaylaya bende bizim tersaneye gidicem akşam da uğrarım yayla evine alırım seni"  üzerime bir kot pantolon ve bir penye aldıktan sonra telefonumu da alıp cebime attım.

yolda kısa kısa sohbet ediyorduk "peki yağız selimin ikizi nerde düğüne bile gelmedi" "o boş insan kimseyi ilgilendirmiyor sorma" "ne oldu ki senin bu kadar sinirleneceğin anladığım kadar kardeşlerini çok seviyorsun" "sorgulama yağmur belki bi gün anlatırım" sustum.

yaylaya çıktığımızda yağızın babaannesi elif abla ve derin çardakta oturuyordu ben arabadan indim "akşama doğru gelirim bende" dedi yağız ve gitti.

"uyy dilli gelinum gelmuş benum kiz zilli gelinum yağmuruma da bi çak koy bakayım"  elif abla bana çay koydu "dilli gelin ha bu zilliye diyirum ki gel halılari yıkiyalum hiiç oralı olmay" "e babaanne tek başuma bellerum kırılay ne edeyum " "ben yardım ederim" "kız dilli yapabilimisun ki sonra yağuz bize demesun karumin hışırını çikartmişsunuz diye benum koçarum senun gözünün içine bakayi valla dermi der" rol gereği olmasa yüzüme bile bakmaz kimse yalandan evlendiği birine bakmak istemez.

"yok babaanne yağız bişey demez" "e haydi o zaman içun çaylarunuzi hazur edun suyi başlayun yıkamağa"  

tam on iki tane halı valla bir yayla evinde bu kadar halı varsa ben konağı düşünemiyordum "derun akşam istanbula gidecek onun hazırlığını edeyi o yüzden sadece ikimiz varuz ama sen bu pantolonla yapamazsin dur ben sağa bitene etek vereyum bitene de yazma vereyum başuğa bağlarsun maşşallah saçlarun çok uzunidur kirlenmesun"

eteği kıvırıp lastiğine sıkıştırdım yazmayıda tepemden düğümledim

halıyı bir güzel ıslattıktan sonra fırçaları aldık elerimize döktük sabunu başladık halıyı çitilemeye.

ben halıyıçitilerken bir yandan da elif abla ile sohbet ediyordum "işte en büyüğü benum muratim idur ondan sonra yağuzum sonra selim ile polat en küçükleri de derin  derinim doğarken annesi öldü aslunda birşeyi yoktu kaynatam yani yağuzlarin babasi bu kirli işleri yüzünden yağızların annesini de kaybetti derine hamileyken kaynatamın düşmanları kaynanami kaçurmiş artık ne ettilerse derun doğdi kaynanam öldi banada bunu muratum anlattı ama yağızın yanunda bu konilaru açmayı ver duymadun bilmiysun" hiç bir şey diyemedim  o sırad karşıdan gülizar geçti "peki elif abla  bu gülizar neyin nesi kimin fesi" halıyı iyice fırçalıyordum oh mis gibi oldu.

"bu gülizar bizum komşi kızı küçükken yağızla iyi arkadaştular ama gülizar yağıza asla o gözle bakmazdı nezaman yağız on yedi yaşına geldi bu gülizar bizum yağıza karasevdaynan tutuldi ama yağız dan on sekizine basar basmaz istanbula okumaya diye gitti ama gülizar hayla tutk bizim oğlana" elif abla bana doğru döndü "ha ordan bi tas su ver ba-" "uuuu kudurdi bizum gelun" demesi ile ona batım "e kız gülizarı yolsana halıyı niye yontaysun" ne halıyı itilemekten bem beyaz olmuştu.

"kız siz numaradan evluluk diye beni mi yiyisunuz birisi karusuna bakmalara doyamaz birisi kocasunu kıskanmaktan haluyu vaşat eder" "sen biliyomusun bizim oyunumuzu" "e biliyim tabi yağuz anlattu bana herşeyi"  " babaanne de aynısını söyledi yağız cidden o kadar çok mu bakıyo bana" "e saf gız tabide bakay" "ama yok ben kıskanmaktan değil ama biz bi oyunu kurduk sonuçta evliyssek evli gibi davranıcaz şimdi bide o kız yağıza hallenmesin diye sonuçta bende gidip alple bişey yapmiy-" "kız alp kimidu" "çocukluk aşkım" "uyy çocukluk çocuklukta kalmuş işte vallah hiç alp malp bilmem ben bi ha o uşağun yıllar sonra parlayan gözleruni bide senun onun kokusunda bulduğun huzuri bilirum" sonlara doğru gülerek kurduğu cümlede kitlendim kaldım.