ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးအနီရောင်လွှမ်းနေတဲ့ အခန်းတစ်ခုထဲ နမ်းရှိုက်စုပ်ယူသံတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတယ်။ အခန်းတွင်းလေထုက နွေးထွေးနေပေမယ့် လူနှစ်ယောက်ကြားမှာတော့ ပူပြင်းတောက်လောင်နေပုံပဲ
ပူးကပ်နေတဲ့အရိပ်နှစ်ခုကအခန်းထောင့်မှာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်အလောတကြီးပွတ်သပ်ချော့မြူနေကြတယ်။ လေမတိုးနိုင်အောင်ပူးကပ်နေကြပြီး အကြောစိမ်းတွေပြည့်နှက်နေတဲ့လက်ဖဝါးက ပြည့်တင်းနေတဲ့တင်းပါးတွေကိုဖျစ်ညစ်လိုက်တော့ ညည်းညူသံခပ်တိုးတိုးထွက်လာတယ် ။
မကြာလိုက် ထိုညည်းညူသံလေးက တစ်ဖက်လူရဲ့နားဖျားကိုငုံရင်းဖိကိုက်လိုက်ချိန် သူတို့ကြားစစ်ပွဲက ပိုမိုပြင်းထန်လာခဲ့တယ်။
ဝတ်ထားတဲ့အနက်ရောင်ဂျာကင်ကို ချွတ်ပစ်ပြီး ရမကာအရှိန်ကြောင့်ရောသူ့ကြောင့်ပါ ချွေးစိုနေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွေ့မကာအခန်းထဲကတစ်ခုတည်းသောကုတင်ရှိရာဆီသွားလိုက်တယ် ။ ကိုယ်တိုင်ကလည်း ရေချိန်ကိုက်နေပြီဖြစ်လို့ ခြေလှမ်းတွေကမညီမညာနဲ့
ခုချိန် ဆူဘင်းခေါင်းထဲမှာရှိတာတစ်ခုတည်း
သူ ဒီလူကိုဝါးမြိုပစ်ချင်တယ် ။
မွေ့ယာပေါ်ရောက်တော့ တစ်ဖက်လူရဲ့ရင်ဘတ်တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းတယ်။ ထိုသူကလည်းအားကျမခံ ဆူဘင်းရဲ့အရှေ့ပိုင်းနေရာကိုခြေဖျားလေးနဲ့လာထိုးစွတယ်
ချစ်ဖို့ကောင်းမှု့ကြောင့် ခပ်ဟဟရယ်လိုက်ပြီး
မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်နေတဲ့ ခါးသွယ်သွယ်လေးကို မွေ့ယာနဲ့လွတ်အောင်ဆွဲမကာ V line တစ်လျောက်ကို အမှတ်အသားပေးလိုက်တယ်။
ဆူဘင်းက စွပ်ကျယ်အင်္ကျီအနက်ရောင်ကျန်သေးပေမယ့် တစ်ဖက်လူကတော့တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်မဲ့နေခဲ့ပြီ။ မီးရောင်မှိန်မှိန်အောက်က ဖြူဖွေးနေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်က ပိုးလိုနုအုထားမှန်းသိသာလှတယ်။
အချိန်မဆွဲတော့ပဲ အောက်ဘက်ကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့ယဉ်ပါးအောင်အစပျိုးလိုက်တော့ သူ့ရင်ဘတ်ကိုတွန်းကန်လာတဲ့လက်တွေ~~~
ဆူဘင်းစိတ်မရှည်သလို ကျစ်စုပ်သပ်လိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းနဲ့ဖိချုပ်ထားလိုက်တယ်။
