Sa isang sulyap mo... napaibig ako

Chapter Six

Grabeeee

Si Sam ba talaga to o namamalikmata lang ako?

"Julia!" nagmamakaawang sigaw nito. Lasing ata -_- Eh pano may hawak pang beer. Tss.

"Sam tumigil ka nga!" saway ko naman habang binubuksan ang gate. "Tulog na ang mga tao,"

Suuuper nakakairita ang inasal niya ngayon pero pinipilit ko pa rin ang h'wag magalit.

"Julia," huminahun ito at sumigla ang mukha, "nap-panood mo ba yung laro ko? diba ang galing ko? Diba? Diba?"

Basta talaga lasing makulit.

"Oo naman," sinangayunan ko nalang. Mahirap na baka magwala pa.

Nakakagulat nung hinawakan niya magkabilang braso ko ng mahigpit. Rape?

"Pe-pero kasama mo si Daniel," biglang dumilim ang mukha ni Sam.

Gosh. Scarryy.

Parang gusto kong sabihang, 'eh ano naman ngayon?' Kaso nga lasing.

"Sumama kasi siya Sam. Hindi ko naman talaga plinano..."

Ngumiti ito. Napakabipolar talaga! Kung si Katerina may Nathan, ako naman may Sam. Nakuuu, ano bang nangyayari sa mundo?

Sam! Wake up! Hoyy, hindi ka bagay maglasing! Your such a goodlooking bastard! And gosh, hinimas pa niya mukha ko. Nung una kala ko nga sasampalin niya ko.

"Ang ganda mo..." Sabi pa niya :"> Landi landi rin. Aweee I'm flattered.

"Sam, I think you better go home." Dahan-dahan akong nagkalas mula sakanya. He's very close na kasi eh.

Tas bigla niya kong h-in-ug ng mahigpit.

Uh I can't breath....

"Sam, pls, umuwi--"

Then he kissed me!!

My very first real kiss...

Oh no. No. Tr-in-y kong tulakin siya pero para siyang pader na hindi matulak-tulak.

"Hmmmm"

I started squirming, hindi ako makasigaw at makagalaw. He's holding on too tight.

Yaya Pearls, asan ka naba!? HELP!

Hala baka rapein ako nito! I know, ang OA. Pero h'wag kakasi si Nathan nga ni-rape si Katerina. I really miss Walang Hanggan. Hayyyy.

Oy Julia! Hinahalikan kapa!

Ay oo nga pala, my bad.

So yun na nga,as in I tried my very(3x) best to push him and successs! Ewan ko pero sinampal ko. Kailangan niya yun para matauhan naman siya noh! Ano ako parausan? Ngek, ang panget ng term.

Tiningnan ko siya na parang hindi makapaniwala. Its more like a how-dare-you look. And seriously, I am maaad.

Ano to, wala ng respetuhan!? Gago.

"I'm sorry... Julia..." sabi niya ng matauhan.

"Uwi." Tinuro ko yung deriksiyon patungo ng bahay nila. He even tried to hug me pero umatras ako. Kailangan pa mag desert?

"Julia,sorry..." at ngayon nagmamakaawa ka?

Wala nakong sinabi and instead pumasok nako sa loob. Baka kasi kung anong pang gawin  nito sakin.