Strijder

hoofdstuk 33

Ameena -pov 

Ik kijk geschrokken om mijn heen en ik raak in paniek.

'Morena wat is er?'

'zie je die grote puist op mijn voorhoofd niet?'

Ze kijkt weer in de spiegel.

'Morena let op de weg voor de tweede keer'.

Ik ben al niet uitgesproken en we komen met volle snelheid tegen een auto aan. Ik grijp de dashboard met één hand en voor ik het weet is het zwart voor mijn ogen. Ik probeer wakker te blijven, maar dan sluiten mijn ogen.

yusuf - pov

Ik kan niet wachten tot ik klaar ben met werken en ik naar huis kan gaan. Ik heb Ameena zo erg gemist. Ik zet snel mijn handtekening op een contract dat ik moet ondertekenen .

'Hier Omar. Dit is het contract dat ik moest ondertekenen. Je moet het alleen nog opsturen'.

Omar is de man van Morena. Hij heeft zware tijden achter de rug gehad, maar ik ben blij dat we hem konden helpen en hij weer op het goeie pad is.

'Ow is goed ik zal het gelijk nu doen. Yusuf ik dacht eraan misschien kunnen we samen met onze vrouwen ergens uit eten gaan. Ik bedoel jij wordt vader en ik word vader dat moeten we vieren'.

'WACHT WORD JIJ VADER?!'

Ik loop naar hem toe en en geef hem een stevige knuffel. Gewoon een mannenknuffel.

'Mobarak Omar. Je wordt gewoon vader en ik word oom'.

'Jazak'Allah khair'.

'Wa antum fa jazaakum Allahu khayran'.

Mijn telefoon gaat over en op het scherm komt de naam Ameena tevoorschijn.

'O kijk ze belt me. Dan kan ik het gelijk vertellen'.

Ik neem op en groet met een salam , maar ik hoor een mannen stem.

'Ja halo u praat met Johan Smit. Ik ben een politieagent en ik moet u mededelen dat uw vrouw een ongeluk heeft gehad en ze nu naar het ziekenhuis wordt gebracht'.

'Wacht wat?!'

Ik zet het gesprek op de speaker , zodat Omar het ook kan horen.

'Het spijt me meneer, maar uw vrouw heeft een ongeluk gehad en ze wordt nu naar een ziekenhuis gebracht samen met haar vriendin'. 

'Naar welk ziekenhuis worden ze gebracht?'

'Ze worden naar het Erasmus ziekenhuis gebracht'.

'Oke dank u wel'. Ik hang het telefoongesprek op en ik pak snel mijn auto sleutels.

' Ya Allah laat alles mee vallen. Geef ons Sabr en kracht'. 

'Ameen'. 

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen vragen we snel in welke kamers ze zitten. We sprinten door het ziekenhuis op zoek naar de juiste kamer nummers. 

'Sorry heren jullie kunnen niet naar binnen'.

We worden tegen gehouden door een arts die in de opening van de deur staat. 

'Meneer wij zijn hun mannen. Wij hebben het recht om naar binnen te gaan'.

Ik probeer kalm te blijven en niet boos te worden, want als je boos wordt dan laat je Shaytan binnen.

'Rustig aan u mag over ongeveer over 3 uur naar binnen gaan, want ze gaan nu naar de operatie kamer en jullie mogen daar niet mee naar binnen helaas'.

We lopen verslagen weg. Omar gaat op een stoel zitten en begint te huilen. Mijn tranen kunnen zich ook  iet meer binnenhouden. Daar zitten we dan twee huilende machteloze mannen. 

'Yusuf ik hou van haar. Ik kan niet zonder haar en mijn baby'. 

Ik huil nu nog harder. Iemand raakt mijn hand aan en ik raak in paniek. Snel trek ik mijn hand weg, maar als ik opkijk zie ik een kleine jongen. Vast niet ouder dan 7 jaar. Hij reikt zijn  kleine hand uit en ik pak het vast. Hij reikt nu zijn hand uit naar  Omar. Ook hij houd zijn hand vast. Hij begint aan onze armen te trekken.

We staan op, terwijl hij ons met zich mee trekt. Ik kijk Omar verbaasd aan en hij haalt zijn schouders op. Hij brengt ons in een aparte kamertje. Als we net aan hem willen vragen waar voor hij ons hier heeft gebracht rent hij naar een stoel  waar op iets ligt. Alleen we kunnen het niet zien, want het licht is uit en er is maar één klein raampje in het midden. Hij legt twee kleden op de grond richting mekka en eindelijk begrijpen we hem. Hij zag ons in verdriet en vond dat we naar de gene die onze harten heeft gemaakt moesten gaan. Onze maker. Alleen hij kan onze harten weer doen genezen van de pijn die we nu moeten doorstaan.

Hij is de gene die ons kracht kan geven in tijdens zoals deze. In tijden van pijn en verdriet. Ik buk en kus het jongetje zachtjes op zijn voorhoofd.

'Moge Allah je zondes vergeven. Je goed geven in dit leven en in het leven hierna'.

Snel rent hij weer naar het hoekje en pakt ook een kleed voor zich zelf. 

Wees niet verlegen en schaam je niet. Het is oké als je bij Allah huilt. Jouw mannelijkheid wordt niet minder in tegendeel zelfs.

Ya Allah Ik kan niet zonder Ameena. Alstublieft spaart u haar en ons kindje. Ya Allah red de vrouw van Omar. Ya Allah vergeef ons als we iets verkeerd hebben gedaan. Geef ons Sabr en help ons met het versterken van onze Imaan en Taqwa. Ya Allah zij is mijn zon. Ik kan niet zonder haar net als de aarde niet zonder de zon kan. Ya Allah vergeef onze zondes. Vergeeft U mijn zondes ik smeek het u. Ya Allah help dit kleine jongetje naast mij. Ik weet niet wat zijn verhaal is, maar help hem en accepteer zijn dua's. Ya Allah ik vecht voor de liefde van Ameena door middel van mijn dua's voor haar. Ya Allah maak haar weer beter en zorg ervoor dat er niks met onze baby aan de hand is. Ya Allah help ons . Ya Allah alstublieft maak Ameena en Morena weer beter en onze kinderen. Ya Allah ik heb zo veel spijt dat ik naar Ameena heb gekeken toen we niet waren getrouwd. Ik wist dat het haram was, maar ik ben zo dom geweest  en ik was U vergeten. 

Ik veeg mijn tranen en vouw mijn kleedje op. Het jongetje ruimt ook zijn kleed op en neemt mijn kleed uit mijn handen en zet ze terug. We zien dat Omar nog niet klaar is dus we gaan tegen de muur aan zitten en wachten tot dat hij ook klaar is. 

'Mijn zoon waarom ben jij hier?'

'Mijn moeder is ziek en ik kwam kijken hoe het met haar gaat. Mijn andere broers en zussen komen niet en ik wil niet dat mama verdrietig wordt. Ik wil niet dat ze zich alleen gaat voelen'.

Een traan glijd over mijn wang. Hij komt snel dichterbij en veegt de traan weg.

'Niet huilen Oom. U maakt mij dan nog meer verdrietiger '.

Ik sluit hem in mijn armen en kus zijn hoofd.

 *              *            *

As salam alaykum,

Dankje wel voor het lezen. Voor iedereen waarvan de vakantie is begonnen wens ik een fijne vakantie en voor de gene die nog naar school moeten. Het is nog maar heel eventjes. Je kan het wel heb sabr en alles komt goed In Sha Allah. Vergeet geen ster te geven. Het betekent veel voor me.

Salam,

Minna