Strijder

Hoofdstuk 35

Omar denkt heel even na, maar dan schiet hem wat te binnen.

'Misschien kan je voor een meisje Medina of Jannat kiezen. Voor een jongen heb ik echt geen idee op dit moment'. Hij blijft heel lang kijken naar iets achter mij. Ik draai me ook om , zodat ik ook kan zien wat er aan de hand is.

'Yusuf is dat niet de kamer van Ameen?' Ik zie allemaal artsen naar binnen rennen. Ik sta snel op en ren naar de kamer.

'Meneer wat is er aan de hand? Wat gaat U met Ameena doen?'

Ik ren snel naar haar bed en houd haar hand vast. De verpleegsters rollen haar bed de kamer uit, terwijl ik haar nog steeds vasthoud.

'We moeten de baby redden. Als we het niet nu doen is het te laat'. 

Ik kijk hem geschrokken aan.

'Wacht bedoelt u een keizersnee? En wat bedoelt u met anders is het te laat?'

Ik heb Ameena nog steeds niet los gelaten. 

'Ja we moeten zo snel mogelijk een keizersnee uitvoeren, want anders gaat de baby dood en kan dat nare gevolgen voor uw vrouw hebben'.

Ik kus Ameena op haar hand en op haar voorhoofd. Ik laat haar dan zachtjes los.

Ya Allah red haar. Ya Allah alstublieft zorg ervoor dat de baby oké is en Ameena wakker word. Ik voel een hand op mijn schouder en als ik omkijk zie ik Omar.

We besluiten om naar mijn huis te gaan en alles klaar te zetten voor de baby. Ik zou dit eigenlijk met Ameena doen. Al die weken dat Ameena in het ziekenhuis was ben ik gewoon vergeten de baby kamer klaar te zetten.

Gelukkig heb ik Omar. Een betere familie lid en vriend kan je niet vinden dan Omar en Hamid. Elhamdulillah heeft Allah mij deze twee gegeven.

Als we bijna klaar zijn krijg ik een telefoontje van het ziekenhuis. Ik bel snel Maryam op, zodat ze ook snel naar het ziekenhuis kan komen.

' Omar kom we  moeten snel naar het ziekenhuis gaan. De operatie is voorbij'.

We rennen het huis uit en rennen naar de auto. Ik zet snel de motor aan. Oké Yusuf  nu moet je gewoon normaal rijden, want straks gebeuren er onderweg nog nare dingen.

'Yusuf je wordt gewoon vader heb je al een naam bedacht?'

Ik kijk hem geschokkeerd aan.

Ik ben het helemaal vergeten.

'Maak je geen zorgen Yusuf. Oké wacht laat me je helpen. Voor jongen dacht ik misschien Ali of Amir. Voor meisje dacht ik Medina of Jannah. Salsabeel is ook een mooie naam. Het betekent lente in het paradijs'.

'Dank je wel Omar. Wat moest ik zonder je doen'. Ik neem alle namen in me op.

We zijn er al snel en ik parkeer  de auto.

'Maar Yusuf Ameena kenende zou ik het niet raar vinden als ze haar kind donut of spaghetti zou noemen'.

We lachen beiden om zijn grap en we gaan lachend naar binnen.

'Meneer Yusuf u mag binnen komen om de baby heel even vast te houden'.

'Meneer hoe is het met mijn vrouw? En mag mijn vriend ook mee naar binnen komen. Hij is de neef van mijn vrouw'.

'Vooruit dan maar voor deze ene keer en uw vrouw is helemaal goed ze moet alleen bijkomen van de operatie en daarom mag je haar nog niet zien'. 

We knikken beiden en gaan dan de aparte kamer binnen. Ik zie een heel klein bedje en er in ligt het kleinste wonder dat ik in mijn hele leven heb gezien.