Kırık Günler

Mektup

                                                                                                                                                                                                              06.02.2022

Doran,
Nasılsın? Havalar çok soğudu. Buralarda üşütüp hasta olmandan endişeleniyorum.Çoğu şeyin yolunda gitmediğini biliyorum. Ama biryerlerde nefes aldığını bilmek rahatlatıyor içimi. İyi olduğunu düşünüp kendimi avutmaya çalışıyorum. Aslında merak ediyorum ama çalamıyorum kapını. Sana geldiğimde yine kapı eşiğinde kalmaktan korkuyorum. Fakat hayallerimde kapıdan geçip sarılıyorum sana,sıkı sıkı, hiç bırakmayacak gibi. Sonra geçiyoruz televizyonun karşısındaki o kanepeye, ben başımı senin dizlerine koyuyorum. Birlikte saatlerce susuyoruz. Ellerin saçlarımın tellerine her değdiğinde kalbim ısınıyor sanki.Gözümden düşen yaşları senden gizliyorum. Ne garip değil mi insanın kendini yaralayanda dermanını bulması?

Canım Sevgilim, anlatamadım ben sana. Ne sevdamı ne canımın ne denli yandığını. Sen gözlerimin önünde eriyordun ben engel olamıyordum. Herkesin yanında dile gelen ben, senin yanında iki kelime edemiyordum sevdama dair. Sevgim öyle içtendi ki ben bile korkuyordum hiddetinden.

Şimdi sen tamamen yoksun ve ben bir başıma kaldım. Sana hasretim sevdamı geçmek üzere. O kadar fazla ki düşündüğümde tüm ömrüm boyunca yanımda kalsan da dinmez gibi. Aslında biliyor musun anlatamadığım kadar seni de anlamamış gibi hissediyorum. Ya da anladıklarımın gerçek olmasından korktum. Sen de bir o kadar sevgimden korktun, benden korktun.

Oysa ben sadece sana sarıldığımı düşlerken tamamlanıyorum. Böyle bedenim ben ama içim sen gibi artık. Biraz zor oluyor hem seninle hem yokluğunla savaşmak. Sende hissediyor musun böyle?

Son olarak bilmeni istediğim bir şey var; zihnimde eksilirken duygularımda artıyorsun ve ben artık bu hislerle başa çıkamıyorum. O yüzden yazıyorum bu mektupları sana. Göndermeyeceğimi, göndersem de senin almayacağını bildiğimden kalıyor bir çekmecenin içinde bu kağıtlar, tüm duygularımla birlikte.

Bu sondu.Artık yazmayacağım bunları seni içimde tutacağım sadece.Kimseye sezdirmeden...

Unutmadan söyleyeyim, bil ki bekliyorum seni, bil ki yollarda hâlâ gözlerim, bil ki hasretim dinmiş değil.

                                                                                                                     -Sadece senin varlığınla tamamlanabilen kadın,Mevsim Tanyel