Elif bir haftadır Hande ile birlikte kalıyordu, arada istihbarattan çağırdıklarında oraya gidiyordu. Zehra da bu bir hafta içinde sürekli Hande'ye uğruyordu. Elif görev için ofise gitmişti, Hande de oturma odasında oturmuş film bakıyordu.
- Offf bir hafta içinde tüm gerilim ve polisiye filmlerini bitirdim resmen izleyecek birşey yok!!
Hande söylenmeye devam ederken kapı çaldı. Hande karnını tutarak ayağa kalktı. Bir hafta içinde daha iyi olmuştu ama yine de ani hareket etmemesi gerekiyordu. Kapıyı açtığında karşısında Zehra'yı gördü.
- Zehra, hoşgeldin.
- Hoşbuldum Hande, sana yemek getirdim.
Elinde ki tencereyi gösterdi.
- Yaa çok teşekkür ederim zahmet etmeseydin.
- Ne zahmeti canım durumun malum Elif'te bir gelip bir gidiyor. Yemek yapamıyordur.
Hande Zehra'nın elinde ki tencereyi alıp mutfağa bıraktı.
- Zehra ayakkabılarını soy gir içeri! Beraber yemek yiyelim.
- Rahatsız etmeseydim ben seni.
Hande mutfaktan çıkıp Zehra'nın yanına geldi.
- Ne rahatsızlığı canım evde canım sıkılıyor zaten. Hadi gel içeri.
Zehra ayakkabısını soyup içeri girdi.
- Sen ellerini yıka istersen bende masayı hazırlayayım.
- Pekii.
Zehra elini yıkamaya gittiğinde Hande'de masayı hazırlandı. Zehra'nın yaptığı taze fasulyeyi de tabaklara koyup masaya indirdi. Zehra ellerini yıkayıp masaya oturdu. Hande'de mutfağın lavabosunda elini yıkayıp masaya oturdu.
- Yemek çok güzel görünüyor ellerine sağlık.
- Afiyet olsun. Bak bakalım tadına nasıl olmuş.
Hande yemekten yerken Zehra Hande'yi izliyordu. Tepkisini merak ediyordu.
- Çok güzel olmuş doktor hanım. Şifacı olduğunuz kadar hamaratsınızda.
- Yok canım estağfurullah elimizden geldiğince birşeyler yapmaya çalışıyoruz işte.
Hande Zehra'nın bu mütevazı haline güldü.
- Hande ben sana birşey sormak istiyorum.
Hande yemekle ilgilenmeyi bırakıp Zehra'ya baktı.
- Tabii dinliyorum.
- Sen ameliyattayken Elif'e nasıl yaraladığını sordum. Oda bana ben birşey söyleyemem Hande sana anlatır dedi. Nasıl oldu bu olay?
- Sorgumuz başladı herhalde?
- Hande!! Merak ediyorum sadece.
- Elif'le atış çalışması yapıyorduk onun attığı kurşun sekip karnıma denk geldi.
- Eda abla kurşunun keskin geldiğini söyledi. Bir sekmeden büyük yara alacağını sanmıyorum.
- Doktor musun yoksa dedektif mi?
- Hande gevezeliği bırakıp cevap mi versen?
- Bir adamı suç üstünde yakaladım oda korkup bana sıktı herhalde.
Zehra Hande'nin gözlerinin içine baktı. Doğru mu söylüyordu?
- Gözlerime öyle bakma Zehra doğruyu söylüyorum işte.
- Peki.
Hande yemeğini yemeye devam ederken, Zehra son zamanlarda olanları düşünüyordu. Bu kadın hayatında bu kadar kısa süre içinde yer edinmesi Zehra'yı şaşırtıyordu. Herşey çok hızlı gelişiyordu. Hayatı yavaş ve tadında yaşayan Zehra'ya bunlar ağır geliyordu.
