Elif yanaklarını şişirerek ofladı.
- Çok canım sıkıldı birşeyler yapalım.
Cansu başını sallayarak Elif'i onayladı.
- Evet sabahtan beri yaptığımız tek şey şu kağıtlarla oynamak.
Masanın üstünde duran uno kartlarını işaret etti.
- Buldum!
Zehra göz devirerek Ebrar'a baktı.
- Yine ne buldun Ebrar.
- Cennette 7 dakika oynayalım.
- Cennette 7 dakika mı?
- Evet arkadaşlarımı oynarken görmüştüm.
- İyi peki nasıl oynanıyor bu oyun?
- Bir şişeyi ortaya koyuyoruz ve çeviriyoruz. Şişenin ucu ve alt kısmı kime gelirse o odaya giriyor. Bu odada 7 dakika boyunca kalıyorlar ne yapmak istedikleri onlara kalmış.
Hande baş parmağını ve işaret parmağını çenesine götürüp çenesini okşamaya başladı, birşey düşünüyormuş gibi yapıyordu. Zehra bu görüntüye dayanamayıp Hande'nin yanağına sert bir şekilde öptü.
- Çok tatlı ya.
- Ya Zehra bırak şimdi Hande'yi oynayalım mı?
- İyi oynayalım bakalım.
Saliha hızla ayağa kalktı.
- Ben şişe bulup geliyorum.
Saliha bir süre sonra elinde bir gazoz şişesi ile geri döndü. Kızlar bir çember oluşturarak oturduktan sonra şişeyi de o çemberin ortasına bıraktılar.
- Hazır mısınız? Çeviriyorum.
- Çevir hadi çevir.
Ebrar şişeyi çevirdiğinde şişe Hande ve Ayça'nın arasında durdu.
- Evet sizi temizlik odasına alalım.
Hande ayağa kalkıp temizlik odasına yöneldi Ayça da hiç istemese de girmek zorunda kaldı kızlar kapıyı kapatıp ikiliyi yalnız bıraktı. Bir süre ikisi de sessiz kaldı. Hande'nin bir süredir aklını bir soru kurcalıyordu sanırım bunu sormasının bir sakıncası olmazdı.
- Benden neden nefret ediyorsun? Arkadaşını senden çaldığım için mi?
- Senden nefret ettiğimi kim söyledi?
Hande derin bir nefes alıp verdi.
- Zehra ile ilk tanıştığımız zamanlarda bana,senin beni kötü biri olarak gördüğünü söyledi. Hala öyle mi düşünüyorsun?
- Bilmem sana karşı herhangi bir sempati beslemiyorum şuanda ama senden nefrette etmiyorum. Nötrüm yani.
- Peki bu iyi birşey sanırım.
- Aynen, aynen.
Hande oflayarak oturduğu yerden ayağa kalktı. Canı çok sıkıldığı için dışarıya bağırdı.
- Kızlar kaç dakika kaldı?
- Son 30 saniye kaldı.
Ayça alaycıl bir gülüşle Hande'ye baktı.
- Sıkıldın mı benden?
Hande omzunun üzerinden başını çevirip Ayça'ya baktı.
- Hayır sadece beni öldürmenden korkuyorum.
Ayça Hande'nin bu dediğine güldü.
- Sen bir ajansın Hande ben ise basit bir doktorum.
- Ah doğru siz hayat kurtarıyordunuz.
