ᛏᚻᛖ ᚾᛖᚹ ᛚᛁᚠᛖ..
"Lia, fae? Aalis na tayo!" Napalingon ako sa boses ni mama. Nasa likod kami ngayon ng bahay. Naka-upo ako habang masinsin na nakatingin kay ate Lia, at focus na focus sa ginawa nito.
Ang unti-unti pag paglitaw ng apoy sa mga palad niya hanggang sa lumaki ito ng lumaki. Mas lumawak ang pag kakangiti ko kong pano niya ito walang kahirap hirap na pinakawalan ng malakas sa isang puno. Mabilis din siyang tumakbo na dala dala ang tubig na nasa gilid lang niya at sinaboy sa nagsisimulang kumalat na apoy.
Nagmamadali akong lumapit sa kanya, at hindi mapigilan ang sayang nararamdaman.
"Ate Lia! That's so cool po!" Nakangisi siyang tumingin sa akin ng matapos niya mapatay ang apoy.
"The coolest?" Walang tigil akong tumango sa kanya. Malakas siyang tumawa habang ginugulo ang buhok ko na may malaking ngiti sa mga labi.
"Syempre, I'm your ate after all, of course I'm the coolest!"
"I'll be the coolest adventurer in our town!" Mas lumawak pa ang pagkakangiti ko when she acted her famous pose.
Ate Lia where my hero. I looked up to her so much. She's the bravest person I've know more than anyone else.
"Lia, Fae, aalis na tayo!" Parehas kaming napatingin ni ate sa isa't isa na may takot sa mga mata, at sabay ding tumawa.
Though she still afraid of our parents.
"Sa likod na naman ba kayo ng bahay galing Lia? Alam niyo namang aalis tayo ngayon!" parehas kaming napangiwi ni ate dahil sa boses ni mama. Nakita ko pa ang pagtawa sa amin n
i papa. Si lola naman nakaupo na ito roon.Ngayong araw ang alis namin patungo sa Kapital (Arue Kingdom) para official ng makapag register si ate bilang isang adventurer dahil nasa tamang husto na ito. Simula maliliit palang kami gustong gusto nitong maging adventurer. May mas malapit naman na town kung gusto mong sumali bilang isang adventurer pero dahil may ibang dahilan din kami sa Kapital doon napagpasyahan ng magulang namin na pumunta.
Ngayong araw din kasi ang pagpunta namin sa simbahan para alamin kung ano nga ba ang gift na natanggap ko. Though I have a hunch that my possible gift will be the same like ate dahil halos lahat ng pamilya ko ganito. It's only revolves with flame. Well, that's for being the last Tribe of Crimson.Tanging ang pamilya namin ang natitira na ganito ang gift na natatanggap, and past down every generation by generation. We might call it special, that my parents and grandparents used to say.
"Fae?" Napalingon ako kay ate ng hawakan niya ang balikat ko.
"Po?"
"Your lost in your world again" she said grinning. Napabusangot naman ako sa sinabi niya.
"I'm not." Natatawa lang itong tinulungan ako makasakay sa wagon.
Tumabi siya sa akin ng tuluyan kaming makasakay. I held ate's hand dahilan para mapatingin siya akin. She just sweetly smile at me.
Ate Lia, and I were polar opposite for almost everything. As for how cheerful and brave ate is, I'm the polar opposite of her. Timid, and scared of almost everything. That's the reason why I looked up ate dahil she's been my savior like almost every day. She's my best of best hero.
"Kailangan tayo makakarating ate?" Nag kunwaring ang isip muna ito bago siya malapad na ngumiti sa akin. Naramdaman ko na rin na umaalis na ang sinasakyan naming wagon.