Bumungad sa aking ang dalawang nagliliwanag na buwan ng magising ako.
It's Fullmoon..
"You're awake" mabilis pa sa alas kwartong napalingon ako sa boses ng kong sino.
She was silently sitting there at may ginagawa na kong ano. Slowly, she turned her gaze to me.
I froze for a moment ng maalala kung sino ito.
It's her..
"S-silver.."
May kinuha siya at sumandok ng kong ano sa niluluto nito. Tumayo siya at lumapit sa akin. Inabot nito ang hawak niyang bowl.
Bumangon ako, at umayos sa pag upo. Matagal akong nakatingin sa inaabot nitong bowl. Mainit pa ang mga ito dahil sa usok na nanggagaling rito.
"Eat." Kinuha ko ang bowl na puno ng pagkain. Naramdaman ko din ang agad na papalayo nitong presensya sa akin. I look at her again. Nakaupo na ito ngayon, at kumakain ng prutas. Napalingon din ito sa akin na ikinahinto ng pagkain niya. It's the same fruit sa bahay.
"Eat now, kid" umiwas ako ng tingin sa kanya at itinuon ang tingin sa pagkain. Hindi ko alam kung ano ang tawag rito. Kakaiba ito sa madalas na luto ni mama.
Mahigpit kong hinawakan ang bowl ng maalala si mama. Hindi ko na muli matitikman ang mga luto nito. Ganon din ang kay ate..
Mabilis kong pinahid ang nagbabadyang mga luha sa aking mga mata.
Sinimulan ko na din ang pag kain kahit mainit ito. I couldn't stop my tears after I tasted it. Ayaw huminto ng mga luha ko. Hindi ko alam kung umiiyak ba ako dahil mainit ito or dahil may lasa ito.
The food is not tasteless..
This is too good.
I can't stop crying. I missed my Mama's dish.
Namimiss ko na din ang pag-iihaw ni ate ng mga nahuhuli nitong hayop kapag sumasama ito kay papa. I missed all of them.
Hindi ko namalayang naubos ko ang pag kain. Paulit ulit kong pinahid ang mga luha sa mata.
It's still hurt that they're not here anymore..
Dumako ang tingin ko sa tubig na inibot niya sa akin. Nakatingin lang ito sa akin with her gentle look. Kinuha ko ito at ininom.
Tumabi din ito sa akin. No one talked between us. Only the silent noise from our surrounding ang ingay na narinig ko.
I have no idea kung bakit siya nandito. Sa pagkakaalam ko umalis na ito simula pa kahapon.
"Why did you become an adventurer?" I asked out of nowhere. Tumingin ako sa kanya na nakatingin ngayon sa buwan.
"Because of my father.." she said. Her voice almost like a whisper but enough for me to hear it.
Napangiti ako ng maalala si ate.
"Ate's dream is to become an adventurer.."
I smile remembering kung bakit gusto niyang maging katulad nila. She wants to become an adventurer dahil gusto nitong maging katulad ng great great great grandmother namin. The first adventurer in our line.
Papa opposed sa gustong maging ni ate. But, ate as ate hindi ito nagpatinag. Hindi niya tinantanan si papa, hanggang sa wala ng nagawa si papa at pumayag sa kagustuhan nito.
"She was to happy ng paalis kami papunta ng capital dahil matutupad na ang gusto nito"
Against talaga ang papa na isa sa aming mag kapatid ang maging adventurer. Since most of our family died because of it. Crimson Tribe are known to be one of the strongest fighter during our ancestors time. Isa silang sa mga nasa front line every wars, that's what my Lolo used to say. That's also the reason kung bakit unti unti nalalagas ang mga myembro ng pamilya.
