"Fae"
"Fae.."
It hurts.. Everything hurts..
"..fae..."
Ate Lia..?
"Please wake up, fae.." slowly I open my eyes. My vision is still blurry. My body is hurt everywhere. I tried to see ate Lia clearly, but only the bright light from her back I could only see.
"L-lia, u-umalis na kayo ng kapatid mo apo!" It was Lola's voice. Slowly my vision become clear.
"Maliah.." Ang nag-aalala mga mata ni ate nakatingin sa akin ngayon. May bakas din siya ng mga dugo sa ulo at sugat sa katawan.
"A-ate.." tinulungan niya akong bumangon dahil parang hindi ko na kayang tumayo. Masakit ang buong katawan ko. Ramdam ko din ang mga sugat na natamo ko.
Nasira ang sinasakyan namin. Halos nagkahiwalay hiwalay na ang mga bahagi nito ganon din ang mga gamit namin.
Hindi pa rin tumitigil ang malakas na pag ulan.
"Let's run, fae, kailangan nating maka-alis sa lugar na 'to"
"Si mama at pa-" halos manlamig ang katawan ko sa nakahandusay na katawan nila mama at papa na naliligo sa sarili nilang dugo.
No, no, no..
"M-m-"
Hindi ko mahanap ang boses ko.
"M-m-m-a-"
"F-fae!"
"Fae!" dumako ang tingin ko sa katawan ni Lola. Halos manindig ang balahibo ko dahil sa nilalang na nilalabanan nito. Halos wala ng lumalabas na apoy kay Lola dahil sa malakas na buhos ng ulan. Kumakamang na ito at pilit na lumalaban sa nilalang.
Halos wala na akong makita dahil sa sunod sunod na bumagsak ang mga luha ko sa mata.
"F-fae! We need to go!" malakas akong hinila ni ate patakbo. Nanlalabo ang paningin ko dahil sa walang tigil na pag-iyak. Takbo lang ako ng takbo kasabay ng malakas ng ulan. Ramdam ko ang takot at panginginig ng buong katawan ko ng marinig ko ulit ang angil na nanggagaling sa nilalang katulad ng narinig ko kanina. Ramdam kong may sumusunod sa amin. It was beyond terrifying..
"F-fae" napalingon ako kay ate habang hila hila niya ako.
"N-natatandaan ko pa ang sinabi ko sayo?"
Naguguluhan ako sinabi ni ate. Automatiko akong umiiling sa kanya habang walang tigil pa din ang pagtulo ng mga luha ko sa mata. Paulit ulit ko itong pinapahid para tumigil.
Huminto ito na ikinatigil ko.
"Stop crying.." pinahid nito ang pisngi ko at mahigpit akong niyakap.
"Be brave, hmm?"
"If you ever feel lonely.."
".. sad, and h-hurt...just think of me, just think of us.." she said smiling.
"..r-remember.."
"I'm always right beside you.." She was looking at me with full of gentle and comfort that it made me cry even more.
"I'll watch over you.." she said with her tone so gently.
"Run.." naguguluhan ako. Paulit-ulit akong umiling sa kanya.
