CreepyPasta' lar & Ben

Jeff the Killer!

Oruçluysanız, iftardan sonra okumanız rica olunur...

Yine bir gün kendi kendime söyleniyordum... " Ya bi bana uğramadılar. Acaba annem gece pencereleri kapatıyor diye mi gelemediler? Ama insan isterse her şeyi yapabilir. Tabii onlar insan mı, tartışılır... Ama lafın gelişi işte. Gerçi laf gelip gitmez. Yine soğuk bir espiri! Bravo Azra! Yine başardın! Ama Slendy'ye çok kırıldım... Aşk olsun! "
İç sesimle konuşmayı bırakmazsam hiç bırakamayacağımı bildiğim için kendi kendime konuşmayı bıraktım. Slender oynamaya başladım. Slender karşıma çıkınca ki tepkim şunlar:

- Aha! Bir not daha! Off Slendy git az ötede yaşa, o notu almam lazım. Ekran karıncalanıyor... Bak şimdi Slendy, ben bu notu alacağım. Sen de karışmayacaksın! Anlaşıldı mı? Tamam o zaman...

- Tövbe ess- Bacım sen n'apıyon!? Önce arkamdan yaklaşmalar sonra önüme ışınlanmalar falan!? Yaa ne cins bi sapıksın? Zaten sana kırgınım! Git şimdi! Ekranımı karıncalandırma... Aman! Sen gitmiyorsan ben giderim bak... Ha şöyle! Adam ol!

- Aaa! Slendy? Ne tesadüf! Burada ne işin var? Ama bir şey diyim mi? Hiç korkunç değilsin be artık. Biliyor musun? Acıyorum sana. Çok klasikleştin. Şu oyuna bi OffenderMan falan al. Tüm kızlar kaçar "Benden uzak dur!" diye. Valla oyunda hiç kız kalmayınca erkeklere sarar bu. Bu sefer de onlar kaçar. Sen de bi süre dinlenirsin. Fena mı olur? Hem şöyle bir avantajın va- Slendy!?! Ben konuşurken nereye gidiyor olabilirsin acaba!?! Saygısız şey! Bak sana sinirliyim şimdi ekranı karıncalandırmayı kes!

Annem de bağırışmalarımdan dolayı olsa gerek, beni bilgisayarın başından sürükleyerek kaldırdı. Onu geçtim, 6 not toplamıştım!!! Ve 7. sinin yerini ezberlemiştim! Sonra bileklerimin sızladığını fark ettim. Saate baktım. " Erken yatarsam erken kalkarım ve daha çok CreepyPasta okuyabilirim " diye düşündüm.

~ Gece Yarısı ~

- Go to slee-
- Aaa, Jeff!?! Burada ne işin var? Ama sessiz ol. Annem odayı basmasın... Sonra sana bir terlik şov yapar, görürsün...
- Eee, tamam... Bu biraz tuhaftı...
- Ha bir de söyle o Slendy'ye, oyunda ekranı karıncalandırmayı kessin... Kızgınım ona.
- Oyun? Slendy?
- Slender diyorum, oyunda diyorum, karşıma çıkmasın diyorum? Anladın mı?
- tamam... Bu sadece bana mı tuhaf geliyor?
- Jeff, odada sadece ikimiz varız...
- Genellikle şu an benim kahkahalarla seni kesmem gerekiyordu...
- Bu numaralar bana sökmez.
- ...
- Jeff...
- ?
- Bir şey diyebilir miyim?
- De.
- Deminden beri çığlık atmamak için zor duruyorum. Senin en büyük fangirl'ünüm! Ama merak etme seni boğmam...
- Iıı, peki...
- Evde pasta var. İstersen gel, sohbet edelim.
- P-pasta mı? Neyli?
- Dondurmalı, hemde çikolata parçacıklı.
- Tamam! Olur!
- Böyle yola gelirsin işte. Ama Jeff... Üstümden inmen gerekiyor. Şu an tam karnıma oturuyorsun. Böyle de rahat ama bu şekilde sohbet etmek biraz tuhaf olur...
- Ha, doğru...
- Ve Jeff...
- Evet?
- Sen ne ara Türkçe öğrendin?

~ Pasta Yerken ~

- Eee, Jeff... Bana sözünü hatırladın da mı geldin?
- Sana sözüm mü vardı?
- Yaa katkısız odunsun! Nasıl hatırlamazsın?!
- Hatırlamam mı gerekiyor?
- Evet...
- Ne olduğunu söylersen belki hatırlayabilirim...?
- Boşver, ama bunu bil ki, bunu unutmayacağım Jeffy.
- Ben gidiyim o zaman...
- Hadi görüşürüz! Tekrar gel!
     Ve elbette bu kendi hayal dünyamda kurduğum sözü hatırlamaması normal. Ama birazcık tripten ne zarar gelebilir ki?

~ Jeff gittikten sonra ~

- Woohooooo!!!! Son ses müzik!!! Annemin terliği ne kadar acıtabilir ki? Dıpdıs dıpdıs dıpdıs dıpdıs!!! Parti var kopuyoruz!!! *popoya anne terliği yedikten sonra* Off! Bu çok acıttı! Komşular uyanırsa banane...