Shifting'te buluştuk | SUNKİ

B13

Niki'den
Kolundan tuttular sıkı sıkı zorla gideceğiz diye. "Gideceğiz tamam bak fikrimi değiştiririm" dedim yine bırakmadılar. Bu işte bi bokluk var ama neyse.

Göle geldiğimizde bizim bankımızda bir oturuyordu. Biraz yaklaştığımızda Sunoo olduğunu anladım ve gitmeye çalıştım. Demek bu yüzden beni zorla tutmuşlardı.

Sunoo'yla küs olduğumuzu biliyor olmalılardı. Onunla konuşmak istemiyordum. Ama eğer oturmazsam neler yapabileceklerini az çok tahmin ettiğim için mecbur fazla zorlamadan oturdum.

Sunoo'dan
Niki gelmişti. Arkama bakıp sadece onu bekledim. Çocuklar onu zorla oturttu. Çocuklar gidince "E niye buraya geldim konuşmayacaksan kalkıyorum"

"Niki gerçekten o kız sevgilim değil. Ablam o benim. Benden kaç yaş büyük neden sevgili olayım. Ayrıca ben senin bahsettiğin kadar pislik biri değilim."

Dedim ve telefondan ablamın mesajlarını 2. Defa gösterdim. Telefonu elimden aldı ve hesaplara baktı

"Niki bana bu kadar mı güvenmiyorsun. Gerçekten ablam sana daha nasıl kanıtlayabilirim." Dedim.

Son cümlede sesim titredi. Gözlerim dolmaya başladı.

"Niki ben seni seviyorum niye başkasında gözüm olsun" dedim kısık sesle. Niki bana baktı.

"Sunoo insanlara üzülü-"

Ağlamaya başladım. Dirseklerim dizlerimde ağlamaya başladım. Ne insanlarmış arkadaş.

Biraz ağladıktan sonra bir anda nefesim kesildi. Çünkü Niki bana sarılmıştı. Gözlerim çanak gibi bir şekilde bana inandın mı bakışı attım.

Bu sefer de belimden sarıldı ve kafamı göğüsüne yasladı. Biraz sakinleşmeye başladım. 

Göğüsündeki kafamdan çenemi tuttu ve kendi görebileceği bir hizaya getirdi.

Ondan sonra sarıldığı elini belimden çekti ve gözyaşlarımı silmeye başladı.

Sildikten sonra gözlerime baktı ve "bende seni seviyorum Sunoo. Sadece aşık olduğu-"

Dudaklarına yapışmıştım. Geçen gün fazla uzattığımız için kavuşamamıştık. Bu sefer aynısını yapamazdım

Çekildiğimde Niki bana çok güzel baktı ve "cümleme devan edebilir miyim?" Dedi

Gülüştük ve "hay hay" dedim

Sadece aşık olduğum için seni kıskandım. Zaten üzüntümden fark edemedim ama sana çok benziyor" dedi

"Sonunda bana inandın mı?"

"Sen öyle bir şey yapacak kadar kötü biri değilsin. Kalbinin tertemiz olduğunu biliyorum."

"Başta niye inanmadın e o zaman. Sen bana inan diye neler çektim. Günlerdir ağlıyorum."

"İnanmak istemedim ama fotoğraf inandırıcı geldi. Hem seni ağlattıysam özür dilerim. Öpersem geçer mi?"

"Geçer"

Anında anlıma bir öpücük kondurdu. Kalbim yerinden çıkacak kadar hızlı atıyordu.

Bir kolunu omzuma attı ve karşımızdaki gölü değil beni izlemeye başladı.

Ben göle bakıyordum ama onun bana baktığını anladığımda bende ona baktım ve uzun süre boyunca gözlerimizi birbirimizden ayırmadık.