𝘙𝘦𝘥 𝘔𝘰𝘵𝘰𝘳𝘤𝘺𝘤𝘭𝘦 || 𝘣𝘶𝘤𝘬𝘺 𝘣𝘢𝘳𝘯𝘦𝘴

{bölüm 7}

Restoranın önünde durduğunda dakikalar içinde gelmiştik.

Kusmamak için zor dururken inmiştim. Geldi ve kaskımı çıkardı.

"iyi misin?"

"gerçekten yavaş sürüyormuşsun"

"özür dilerim"

"sorun yok, geçer birazdan"

Bir masaya oturduk ve siparişlerimizi verdik. Boş boş beklerken yüzümün her ayrıntısını inceliyordu.

"ezberledin mi?" sorduğum soru ile kendine geldi.

Arkasına yaslandı ve bir elini masaya koydu. Parmaklarını senkorinize bir şerkilde masaya vuruyordu.
Utandığını anladığımda bu hoşuma gitmişti.

"ee, brian ile hiç konuşmadınız mı?"

"benden bu kadar çabuk sıkılmanı beklemiyordum"

"ne? Oda nerden çıktı? Yok öyle bir şey. Sadece merak ettim"

"evet"

"gerçekten yok öyle bir şey aster. Senden asla sıkılmam"

"tamam, tamam. İnandım"

"inanmalısın" sana her zaman inanırım gönlümün efendisi.

Telefonuma mesaj gelmişmi diye kontrol ettim ve masaya geri koydum.

"hiç konuşmadık, ne bir mesaj ne bir arama"

"aramıyor çünkü pişman. Onu terslemeden korkuyor. Bir ailesi var mı?"

"vardı. Karısı laura. Öldü"

"demek ki tek ailesi sen kalmışsın aster ve seni kaybetmekten korkuyor"

"o zamana neden böyle şeyler yapıyor? Neden ona olan güvenimi kırıyor?"

"orasını bilmiyorum işte. Max in aranızı bozmak için yaptığı Bi şey. Bu arada max kim?"

"şerefsizin teki. Bizimle aynı çetedeydiler. Sonra bir çok kişiye uyuşturucu sattı. Babamda dahil ve  onların ölümüne sebep oldu"

"tam bir pislikmiş"

Masaya yemekler gelince gülümsedim.
"teşekküler"

"keşke motorumu alsaydım. Yarış yapardık"

"yarışcı ruhundan çıkamamışsın"

"hiç bir zaman çıkamadım"

"ama ben arkada bana yetişmeye çalışırken seni görmek istiyorum"

Gülümsedim ve ona baktım.
"en sevdiğim, çok iddialı. Hemde fazla. Ama ben asla arkadan gelen olmadım tatlım"

"çünkü benimle daha yarışmadın, her şeyin bir ilki vardır"

"benim ilkim ol" yutkundu ve parlayan gözleriyle bana baktı.

"olayım"

"ne duruyorsun ozaman"