Mijn hart slaat over als ik denk aan jou. Mijn hart is niet stilgevallen, in tegenstelling tot die van jou. Die van jou bonkt niet meer, hij is voor altijd stilgevallen. Soms zou ik willen dat de mijne ook stilvalt, simpelweg om jou nog even te zien, om nog een woord uit jouw mond te horen. Ik zou zo graag willen weten van jou dat ik weet dat het goed is wat ik doe. Dat ik mijn doel in het leven begrijp. De goedkeuring die ik zo hard nodig heb, zal ik nooit van jou krijgen. Zal ik dan ooit mijn doel in het leven helder krijgen? Alles in jou is stilgevallen. Heb jij je doel al bereikt? Is dat de reden waarom je helemaal bent stilgevallen en weggenomen van mij? Ik wil niet alleen graag weten wat mijn doel is, wat was de jouwe? Zou het dan zo zijn dat als iedereen zijn doel heeft bereikt, we allemaal stilvallen? Is dat de reden waarom de een sneller stilvalt dan de ander? Zoveel vragen, zo weinig antwoorden. Het laat me stilvallen.
Is jouw doel bereikt? Is het daarom stil?
Jouw hart is stilgevallen.
Stilgevallen.
