ကိုယ်ရယ်မင်းရယ် ပန်းပိတောက်ရယ်

အပိုင်း(5)(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

ရုတ်တရက် ပူနွေးနွေးဖြစ်သွားသောပါးပြင်လေးကြောင့် ရှိုင်းရဲ့မျက်ဝန်းလှလှလေးမှာ အရည်ကြည်လဲ့လဲ့တို့ကနေရာယူလာတော့သည် ။

"အကို အကိုရှိုင်း ..."

Vitamin ရဲ့အသံသည် အရှေ့က မျက်ဝန်းစိုစိုတို့ကြောင့် အနည်းငယ်တုန်ယင်စပြုလာသည် ။

"ကျွန်တော် ..."

"ငါပြန်တော့မယ်.."

အက်ကွဲကွဲအသံ‌ဖြင့်ပြောကာ ပြေးထွက်သွားသောသူကြောင့် vitamin အနောက်ကနေအမြန်ပြေးလိုက်လာတော့သည် ။

"အကို အကိုရှိုင်း နေပါဦး"

"Vitamin"

"မမနေရီ "

"အလောတကြီးနဲ့ဘာဖြစ်လို့လဲ "

"ဟို ကျွန်တော်နောက်မှရှင်းပြတော့မယ်ဗျာ "

ပြောရင်းဝရုန်းသုန်းကားပြေးထွက်သွားတဲ့သူကိုကြည့်ကာ နေရီမှာ ကြောင်တောင်တောင်လေးကျန်ခဲ့ရသည် ။
ပြေးထွက်သွားသူမှာ‌ခြေလှမ်းတွေက မြန်ဆန်လွန်းလှသည် ။ကြင်နာသူက အနောက်ကပြေးမလိုက်ခဲ့ပါလျှင် အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးသည် အထင်လွဲခြင်းဆိုသည့်ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ မျက်ရည်တွေနဲ့ ဇာတ်သိမ်းရပေလိမ့်မည် ။

ရှိုင်းလမ်းအချိုးအကွေ့မှာ လက်မောင်းကနေဆွဲလှည့်ခြင်းခံရလိုက်သည် ။ ထိုလူသည်အခြားလူမဟုတ် မနက်က အသဲခွဲပြီး ညနေမှာ အနမ်းနုနုပေးခဲ့သော သူတစ်ဖက်သက်ချစ်ခဲ့မိသောသူပင် ။

"ကျွန်တော်ရှင်းပြတာကို နားထောင်ပါဦးအကိုရယ် "

"လွှတ် ! ငါဘာမှနားမထောင်ချင်ဘူး! မင်းကလှေနံနှစ်ဖက်နင်းချင်နေတာလားvitamin!!"

"မဟုတ်ဘူး ကျွန်တော်ပြောတာကိုအရင်နားထောင်ပါ "

"ဘာမှလာမပြောစမ်းနဲ့ လွှတ် ! လွှတ်! ငါ့ကိုလွှတ်လို့ပြောနေတာနော် လွှတ်စမ်း!! "

အတင်းရုန်းနေသောကြောင့် လက်ကောက်ဝတ်ဖြူဖြူလေးမှာ လက်သွယ်သွယ်တွေကြားနီရဲလျက် မျက်ဝန်းလှလှလေးမှာ မျက်ရည်ကြည်တွေက အဆက်မပြတ်ကျဆင်းနေသည် ။

Vitamin ရှိုင်းရဲ့လက်ကိုလွှတ်ကာ ပုခုံးနှစ်ဘက်ကိုစုတ်ကိုင်လိုက်သည် ။