open the door, yeonbin.

0.5

bilinmeyen numara & soobin

bilinmeyen numara:
soobin

görüldü ✓✓

bilinmeyen numara:
soobin bakar mısın

soobin:
kimsin

bilinmeyen numara:
yeonjun ben

görüldü ✓✓

bilinmeyen numara:
cevap vermeyecek misin

soobin:
soru sormadın

bilinmeyen numara:
haklısın

görüldü ✓✓

bilinmeyen numara:
ben
özür dilemek için yazmıştım

soobin:
neden

bilinmeyen numara:
birkaç gündür kapına geliyormuşum
bilinçli olarak yapmadım
özür dilerim

soobin:
her seferinde nasıl daha fazla kırabilirsin|
tamam

bilinmeyen numara:
aramızda sorun yok değil mi

soobin:
orospu çocuğunun sorduğu soruya bak|
bilerek mi yapıyorsun sik kafalı|
hayır

bilinmeyen numara:
ama

bilinmeyen numara yazıyor...

'*** *** ****' bu numarayı engellediniz.

O malum kısa konuşmamızdan sonra onu bir daha görmedim. Evimin kapısına gelmedi. Bana bir kez daha ulaşmak için çabalamadı.

Tam olarak 13 gün oldu.

Kapıma geldiği 5 günde ona alıştım. Kısa sayılabilirdi ama benim alışmam için yeterli oldu. Onu özlemiştim, bu 13 günde değil. Onsuz geçirdiğim iki senede. Onu özlemiştim, bütün varlığımla, kafamın içinde ki her hücreyle, bir insanın bir insanı özleyebilme kapasitesinin dışına çıkarak özlemiştim.

Şimdi, 10 günlük depresyonumun ardından dışarı çıktığım ilk gündü. Hava sıcaktı, tam bir yaz günüydü. Beomgyu ile onun evinin önünde Taehyun'un gelmesini bekliyorduk.

Nasıl yaptığını bilmiyor olsam da, bir şekilde ikna etmişti beni, dışarı çıkmaya. Eh, kendime gelmeme yardımcı olabilirdi bu, sanırım.

Bir elimi siyah hırkamın cebine yerleştirirken olduğum yerde ileri geri sallandım. Beomgyu'nun bakışlarını üzerimde hissetsem de ona bakmadım. Benim için endişelendiğini biliyordum ama yapabileceğim bir şey yoktu.

Hiç üzülmemiş gibi devam edemezdim.

Acı çekiyordum ve benim acı çekmeme alışıktı ama sevmiyordu. "Gözlerin kıpkırmızı olmuş." Gözlerimin kızardığının ve şiştiğinin farkındaydım. "Kendini bu kadar üzme Soobin." Sesinde ki kızgınlık beni sevdiğindendi.

Kafamı kaldırıp ona bakmak ve gülümseyerek onu rahatlatmak istedim ama boş bakışlardan başka bir şey veremedim ona. Bir şey söyleyecek gibi olduğunda sokakta yankılanan korna sesi ikimizinde dikkatini dağıttı.