8.Bölüm Part 1

45 8 17
                                    

- 6 Ay Önce -

Selim ve Ayşe kızları için bir çare umut arıyışına girmişler napabiliceklerini düşünüyorlardı ama akıllarınada doğru düzgün birşey gelmiyordu 

Azer : Abi benim kuzenim psikolog isterseniz buraya çağrıyım Karaca'ya bir faydası olur 

Ayşe : Çok iyi olur. Belki zamanla tekrar konuşur 

Selim : Sağ ol 

Azer'in söyledikleri tekrar aklına geldiğinde acı bir tebessüm eder kızına değer veriyordu bu adam belliydi. Azer yanlış zamanda doğru adamdı aslında 

Salih : Eve mi götürecez peki 

Ayşe : Bi tarafım yanımda olsun diyor bir tarafımda burada kalalım doktorların yanında diyor ama bilemedim. Gerçi hastaneye götürdük ama olana baksana 

Selim : Biz yeni bir eve yerleşicez sen ben Karaca ve Akın yada sadece ikiniz baksana kızıma tekra yaklaşamıyorum bile 

Ayşe : En iyisi sadece ikimiz olalım Selim. Herşey düzelince bir arada oluruz zaten 

Yamaç : O zaman ben ev bakıyım. Odayı falanda Karaca'ya göre hazırlatıyım 

Tam o anda bütün Çukur içeri gelmişti çocuk genç yaşlı kadın erkek demeden hepsi vardı 

Selim : Noluyor Emmi 

Emmi : Ne demek noluyor oğlum Karaca sadece senin kızın değil. Burada ki herkesin ablası kardeşi kızı. 

Duygu : İyi olduğunda tekrar çatılara çıkıcaz sende bizi oradan topluycaksın abi

Selim : İyi olunda ben hergün çatılardan toplarım sizi 

Duygu : Hadi hep beraber 

Herkes : Seni seviyoruz Karaca 

Karaca herkesin sesini duymuş gözyaşları tek tek akmaya başlamıştı aslında konuşmak istiyordu ama sesi bir türlü çıkmıyordu. Kafasında tek bir ses yankılanıyordu ''Sus'' 

- Ertesi Gün - 

Karaca geçirdiği ağır ameliyat nedeniyle henüz hastaneden çıkması mümkün değildi hiçkimse onu yanlız bırakmıyordu zaten. Ayşe de kızına yemek yediriyordu 

Ayşe : Çocukluğuna geri döndük valla özlemişim aslında. Zaten sende abinde kaç yaşına gelsenizde benim bebeğimsiniz

Gözleri bomboştu öylece bakıyordu Ayşe gözleri dolu dolu kızının yüzüne dokunmak istediğinde Karaca kendini kasınca acı içinde inler 

Ayşe : Tamam birtanem tamam dokunmuyorum annecim 

Tepsiyi alıp odadan çıktığında Ayşe gözyaşlarını daha da tutamaz evladına merhem olamayan annemi olurdu derdi hep. Kendisiydi işte 

- Havalanı - 

Azer havalanına gelip bahsettiği kuzeni Sümeyye'yi almaya gelmiş genç kız geldiği gibi de hastaneye doğru yola koyulurlar 

Sümeyye : Hayırdır abi apar topar çağırdın beni 

Azer : Bi kız var ona yardım etmen gerek 

Sümeyye : Ederimde noldu ki 

Azer : Bu kız geçen haftalarda- 

Lafın geri getirmez ama Sümeyye durumu anlamış ne diyeceğini bilememişti 

Sümeyye : Çalıştığım hastaneye durumu anlatmam gerek yada istifamı verip o hastaneye başlmam gerek 

Azer : HEr ne yaparsan yap ama o kızı hayata döndürmeye çalış 

YARAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin