6.Bölüm

46 9 12
                                    

İlk başta peşinden gitmek istesede Karaca'yı bırakamazdı biran önce hastaneye yetiştirilmesi gerektiği için dikkat ederek kucağına almış hemen arabaya bindirip hastaneye sürmüş ve hemen ameliyata alınmış. Selim'i aramıştı ama nasıl kouşucağını bilmiyordu 

Selim : Azer hayırdır 

Azer : Şey abi- 

Selim : Birşey mi oldu 

Azer : Abi ben hastanedeyim Karaca- 

Devrilme sesini duyduğunuda gözlerini sıkıca kapatır bir babanın duymak istemiyceği şeyleri neredeyse 1 haftadır duyuyordur sonuçta 

Selim : Noldu kızıma 

Azer : Abi hemen gelmeniz lazım söz veriyorum anlatıcam- 

Telefon hemen kapanmış oda sıkıntı ile sandalyeye oturmuş düşünmeye başlar Karaca'yı ilk gördüğü anı hatırlar birde Koçovalı'ların evinde gördüğü resmi hatırlar 

Telefon hemen kapanmış oda sıkıntı ile sandalyeye oturmuş düşünmeye başlar Karaca'yı ilk gördüğü anı hatırlar birde Koçovalı'ların evinde gördüğü resmi hatırlar 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çok güzel gülüyordu resimlerde bile Salih'in oğlu İdris ile yüzü boyalı ama mutlu halinin fotoğrafını hatırlayınca buruk bir tebessüm etmişti. Gencecik bir kaç günde solmuştu. Omuzuna dokunan elle kendine gelir Selim'ler gelmişti. Arayalı daha çok olmamış buna rağmen hızlı gelebilmişti. Hangi baba kızının hastanede olduğunu duyunca hızla gelmezdi ki 

Ayşe : Ne-nerede kızım nerede noldu 

Azer : Çatıdan düştü 

Damla : Noldu peki neden 

Azer : Ben dokturndan bilgi almak istediğim için hastaneye gittim ama bir tuaflık vardı 

Salih : Nasıl bir tuaflık

Azer : Hiç kimse yoktu. Güvenlik felan hatta hastalar bile yoktu tam içeri giriceğim sırada ses duydum koşup baktığında Karaca'yı gördüm bide

Akın : Bide ne 

Azer : O adamı Emrah'ı 

Selim bunu duyduğu anda geri sendelemişti kızını iki kere mi o adamdan koruyamamıştı yani. Yavaşça yere çöküp sayıklamaya başlar ve başına vurmaya başlar 

Selim : Berbat bir babasın sen 

Diye diye vuruyor her defasında daha da sert vuruyordu Salih kardeşini sakinleştirmeye çalışssa bile durduramıyordu 

- Kent Malikanesi - 

Emrah eve geldiğinden beri babasından dayak yiyor Baykal durmak istesede oğlunun anlattıkları ile daha da öfkeleniyordu 

Baykal : Lan sen ne biçim herifsin ne istiyorsun lan sen o kızdan 

Emrah : Beni sevsin istiyorum 

Baylak : Böyle sevgi mi olur lan Allahın belası 

Emrah : Baba bak anlamıyorsun aramızda olanlardan sonra mecburen benimle evlenmke zorunda kalıcak. Belki bu sayede sever 

Baykal : Gerizekalı Selim seni gördüğü yerde öldürücek 

Emrah : Yapmaz 

Baykal : Aptal neden yapmasın kızına tecavüz ettin lan sen uyuşturucaya alıştırdın canına kast ettin kızın hayvan herif 

Emrah : Ben yapmadım kendi atladı 

Baykal oğlunun ne kadar da hasta ruhlu olduğunu bir kere daha görmüştü yaptıklarından utanmıyor resmen gururlar anlatıyordu. Ama onları biri dinlemiş ve gözyaşlarını tutamıyordu Baykal'ın kızı Efsun 

- Hastane - 

Selim zar zor sakinleşmiş ameliyatın bitmesini bekliyordu. Sonunda ameliyat bitmiş doktor çıkmıştı 

Dr : Hastayı tam zamanında getirmişsiniz eğer gecikseydeniz yapılıcak birşey kalmazdı 

Ayşe : Kızım iyi mi 

Dr : Pervaz düşüşünü hafifletmiş ama beyin kanaması geçirmiş kemiklerinde bir çok kırık var onardık ama- 

Azer : Ama ne 

Dr : Hasta bir süre yürüme zorluğu çekebilir 

Salih : Lan olur mu öyle şey 

Dr : Durumun geçici yada kalıcışığını bilmiyoruz hasta kendine geldiğinde fizik tedaviye başlıycaz. Buna görede napıcağımızı öğrenicez 

Selim : Olsun nefes alıyor ya o yeter 

Ayşe : Hem bir daha yürüyemezsede sorun değil ben bakarım kızıma hiç of demeden bakarım çocukken nasıl baktıysam yine öyle bakarım. Yeter ki iyi olsun 

O sırada Karaca amelyathaneden çıkarılıyordu Ayşe kızını görünce daha da ağlamaya başlar. Şu bir kaç günde nasıl zayıflamıştı yüzü görü yara içindeydi zaten beyaz olan teni iyice solmuştu. Ama Karaca baygın olmasına rağmen aklında sadece düştüğü an vardı 

Bütün merdivenleri koşarak çıkmış nefes nefese etrafına bakarken Emrah'ı görünce geri geri kaçar 

Emrah : İnsan kocasından kaçar mı 

Karaca : Kocam mı 

Emrah : evet aramızda olan şeyden sonra baban seni benimle evlendiricek 

Karaca : Babam asla böyle birşey yapmaz 

Emrah : Yapıcak Karaca hatta bana bile gerek kalmıycak çünkü sen kendin şimdi benimle geliceksin 

Karaca : YAKLAŞMA 

Telaşla Köşeye doğru çıkmış aşağı baktığında çok yüksek olduğunu görür ama korkmuyordu 

Emrah : Saçmalama gel buraya 

Karaca : Asla ölürüm daha iyi 

Deyip korkmadan aşağı atlamıştı



Kısa oldu farkındayım yorgunluktan anca bu kadar yazabilidim 

Bütün hikayalerimi çok severek yazdım ama Yara çok başka bu benim için Azer ve Karaca'nın aşk hikayesinden çok bir kadının ayağa kalkma hikayesi 

YARAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin