Reankarnasyon Şeysi

FORKS

✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️

Kaşla göz arası tam üç yıl geçmişti...

(Tabi geçer bir bölüm geçti iki yıl bitmiş bile😅😅)

Ben ise Stanford Üniversitesinde eğitimimi bitirmiştim .

Orijinal hikâye çok sapmasın diye Bella geçen yıl Forks'a gittiğinde bende onunla gitmek istemedim.

Hala onunla birlikte gidip olay akışını değiştireceğim fikrinden tam olarak emin değildim.

Erken mezuniyetim benim açımdan iyi olsa da hem şehirde hemde ülke çapında bana göre iyi değildi.

Çok fazla dikkat çekmek istemesem de  iyi bir doktor olmak için Stanford Üniversitesinde okumak en iyi seçeneklerden biriydi.

Geçen yıl Forks'ta yaşayan yaşlı adam Bay Stone öldüğünde satranç turnuvasında kazandığım parayı onun evini satın almak için kullanmıştım. Ayrıca okul fonumun bir kısmıyla borsaya yatırım yaparak güzel bir gelir elde ettim .

Satın aldığım eve bir kitap odası yaptırdıktan sonra kalan parayı dekanın yardımıyla Üniversitedeki burslu öğrencilere verdim.

Şimdi ise dekanın ve birkaç profesörün huzurundaydım. Beni master yapmam için ikna etmeye çalışıyorlardı...

"Biliyorsunuz Bayan Swan master yapıp üniversitenin profesörlerinden biri olabilirsiniz. Bu büyük bir fırsat neden istemiyorsunuz?"

"Sevgili Misty dünyanın en prestijli hastanelerinde çalışabilecekken neden istemiyorum diyorsun?"

"Profesör Mikael sizi anlıyorum benim iyiliğimi istiyorsunuz ama benim başka planlarım var küçük bir kasabada bir klinik açıp sakin ve huzurlu bir yaşam istiyorum tüm bu koşturmacadan uzakta mutlu bir hayat..."

İki profesör birbirlerine acı acı bakarken ikna edilemez olduğumu kabul etmiş gibiydiler son bir saattir onlarla konuşuyordum.

"Peki."

Dekanın sessizliği bozan yanıtı şaşkınca kadın profesör Bayan
Martin 'in ona bakmasına sebep oldu...

"Ama dekan..."

"Ancak ... Her yıl belli başlı konular üzerine bize sunumlar vermeni ve her yıl olan seminerlere katılmanı bekliyorum. Ayrıca iki yıl sonra sen deneyim kazanıp kendi kliniğinde çalışmaya başladığın zaman sana eğitim için stajyerler göndereceğiz. Anlaştık mı?"

İşte bu beklenmedikti. Olay çıkarıp sonuna kadar izin vermeyeceğiz demelerini beklerken onlar kabul etmişti. Tabi makul taleplerle...

"Tamam kabul."

Dekan gülümsedi. Altmışlı yaşlarının ortalarında kahverengi saçlı çökmüş yüz hatları olan bir adamdı.

"Sana inanıyorum Bayan Swan çıktığın yolda kesinlikle başarılı olacaksın."

Gülümseyerek onlara baktım ardından yavaşça odadan çıktım...

...

"Efendim neden böyle gitmesine izin verdiniz."

"Profesör Martin Misty Swan geleceği sınırsız potansiyeli olan biri ancak herşeyden önce olgun düşüncelerine rağmen onun hala 19 yaşında bir çocuk olduğunu unutmayın bu tür şeylerden pişman olması için gerekli şeyleri deneyimlemesi gerekiyor. Ancak bu onu özgür bırakacağımız anlamına gelmiyor. "

"Ancak dekan..."

"Bırakın deneyim kazansın ve kendi başına bir şeyler yapsın en azından gelecekte ona göndereceğimiz öğrenciler için de iyi bir tecrübe olacak. Elbet bir gün tekrar buraya gelecektir."