Reankarnasyon Şeysi

UYDURMA EFSANE

✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️

Ellerim yukarıda kurtlar ve Laurent'in bakışları üzerimdeyken parmaklarımı Scarlett Wich misali hareket ettiriyordum.

"Biliyor musun gerçekten ,vampirlerin kötü olmadığını düşünürdüm. Tabi hala öyle düşünüyorum. İnsanlar gibi vampirlerin de iyisi ve kötüsü var.
Ama ... Ama bilirsin çürük elmayı sepetten çıkarmazsam diğer elmalar da çürür."

Ayaklarım nemli toprağı adımlarken birkaç adım sonra Laurent'in karşısındaydım.

Gülümsedim...

İçim ilk kez bir vampiri öldürecek olmanın heyecanıyla kıpır kıpırdı.

(Ana karakterim psikopat değil. Tekrar ediyorum ana karakterim psikopat değil)

Kurtlara baktım.

Yada daha doğrusu içindeki en büyük olan kara kurt Sam Uley' e...

O alfaydı ...

Bu yüzden o izin verirse Laurent 'i öldürürken sürü müdahale etmezdi.

"Onu öldürmek istiyorum. Umarım sakıncası yoktur?"

Kafasıyla onaylayan Uley arkadaki kurtlardan biri bir adım attığında ona hırlayan geri adım atmasını sağladı.

Boynumu esnetip Laurent 'e döndüm.

"Hayır yapma... Lütfen!!!"

"Olamaz... Yoksa sen yalvarıyor musun? Yüce vampirler... İnsanlardan daha üstün güçleri olan varlıklar ... Bir insana yalvarıyor. Diğerleri duysa ne derdi... Gerçekten en azından gururun olsun."

Biliyordu...

Onu öldürebilecek kadar güçlü
olduğumu ...

Kurtlar bile bir vampiri öldürebilecek kadar güçlü olduğumu anlamıştı.

" Lütfen yapma ..."

"Ah hadi ama ..."

Dibinde durduğumda yanağına işaret parmağımla dokundum. Tıpkı filmde anlatıldığı gibi mermer gibiydi.

Sert ve pürüzsüz...

"Victoria... Victoria seni öldürür!"

"Ah öyle mi? Benim onu öldürmeyeceğim ne malum... "

Zaten bana gerek kalmayacak Edward Cullen onu öldürüyor..

Kafasını daha doğrusu uzun saçlarını tuttum.

"Son duanı et Laurent. Eğer Tanrı seni duyuyorsa belki ölümden sonra senin için bir yeri vardır."

"Lütfen!"

Elimi daha da güçlendirdim ve kafasını sertçe çektim. Eti kopuldu ve yankılanan bir kırılma sesi geldi.

Çatt...

Kafası elimdeydi. Telekinezimi geri çektim ve bedeninin yere düşmesine izin verdim...

Kafamı göğe kaldırdım...

"Fazla kolaydı."

Dedim.

Ardından kafayı bedeninin yanına attım.

Kurtlara döndüm.

"Bu cesedi size bırakıyorum... "

Arkamı döndüm ve  ayaklarımı güçlendirerek koştum...

Akşam davetsiz bir misafir olacaktı...

.................

Evde banyodan çıktıktan sonra aşağı indim. Babam ve Bay Clearwater
sohbet ediyordu.