Reankarnasyon Şeysi

HASTANE

✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️

Sabah oldukça enerjik bir şekilde uyanmıştım.

Hava açıktı...

Bulutlu ama açık. Yağmur yağmıyordu buda dışarda birçok şey yapabilmem için iyi bir gün olduğunun kanıtıydı.

Aşağı indiğimde pişen ekmek ve kızarırken o cız sesini çıkaran yumurtanın kokusu beni mest etti. Daha merdivenin başından kokuyu aldım...

Bella dünden daha iyi bir şekildeydi. Ruh halinin birazda olsa düzeldiği belliydi.

"Günaydın ev ahalisi!"

Babam oturmuş ekmeğe gözünü dikerken bana baktı.

"Bu garip kelimeler ve konuşma tarzını hala değiştirmemişsin Misty."

"Huylu huyundan vazgeçmez baba. Yedimde neysem yetmişte de o olacağım. Hem sen maç izlemeyi bırakıyor musun. "

Sırıttım. Böyle verilir cevap ...

Ben Anadolu çocuğuyum koçum...

Yani teknik olarak şuan Amerika Birleşik Devletleri vatandaşı olsam da ruhum hep türk kaldı. Haliyle bu özellikler başka beden anlamıyor...

Ben tezgaktaki pişen yumurtayı alırken Bella ekmekleri masaya koydu.

Ah şimdi bir Urfa biber salçası olacaktı yağda kavrulacaktı. Bir Kayseri sucuğu bir Ege zeytini...

Tut kendini Misty salyan akacak dedim kendi kendime...

"Anlaşılan çok açsın."

"Haa .."

Aha lan salyam akmış...

Ah Türkiye ah illa bir gün dönecem oralara ...

"Tabiki dün dinlenme tesislerinden sonra yemek yemedim."

Dedim.

" Bugün ne yapıyorsun o zaman."

"Hastaneye gideceğim ve iş için form dolduracağım . "

Babam güldü dahi olmam oldukça gururlu hissettiriyordu.

Bilmediği şey ben dahi değildim yanlızca şuanki yaşımdan daha çok yaşamış zaten üniversite bitirmiş reankarnasyon geçirmiş biriydim.

"Daha sonra biraz etrafı gezerim ve belki evimin durumunu öğrenmek için oraya giderim..."

"...Sen ne yapıyorsun Bella?"

Ekmeğine reçel süren Bella düşünüyormuş gibi yaptı.

"Jacob 'la takılacağım."

Dedi.

"İyi o zaman ikimizin de planları belli olduğuna göre ben artık kalkayım. "

Babam kalkıp çıktı ve çıkmadan önce eve geç kalmayın uyarısında bulunmayı ihmal etmedi.

Bende Bella'nın yardımıyla bulaşıkları yıkadım.

İkimiz de odalarımıza çekilip hazırlamaya başladık. Üzerime beyaz renk bir gömlek onun üzerine de bordo bir süeter geçirdim. Altımda kalın bir pantolon giyerek ince şişme montumu elime aldım. Aşağı indiğimde Bella da kapıdan çıkarak gitmişti. Ayakkabılarımı hızlıca giydim ve bir elimde dosya çantası bir elimde montumla çıktım. Bella arabasının kapısını açtı ve ardından dönüp bana baktı. Bende gülümseyerek onun karşısındaki kapıyı açtım ve yerime kuruldum.

Araba yüksek sesle çalıştığında Bella bu sese alışmış gibi elini vites koluna koyup geri ger gitti. Bu şekilde evden hastaneye olan yolculuğumuz başlamış oldu...