Our Love Last Autumn

Prolouge

•Anthony's POV•

(Year 2020)

Tik..tok..tik..tok..tik..tok..(orasan)
"Mr. Angelito, Mr. Angelito, are you ok?"Yan lamang ang narinig ko mula kay Dr. Suarez ng tuluyang bumalik ako sa wisyo, di ko namalayan na natulala ako sa pagkabigla dahil sa sinabi nya.

"S-s-stage fo-4 cancer?utal-utal kong tanong.What do you mean Doc? Is it still curable? Am i going to die any time soon?"Sunod sunod kong tanong. Andito ako ngayon sa WellCare Medical Center matapos akong pupusin ng hininga, minarapat ko nang magpacheck up dahil madalas na akong kinakapos sa pag hinga. There are times pa nga na nawawalan ako ng malay dahil sa hirap sa paghinga at chest pain.

"Yes, you have stage 4 Mesothelioma . It was a very rare type of cancer, it occurs in the lining of the lungs or what we called (PLEURA) and chest wall and less commonly the lining of the abdomen (PERITONEUM) or in the tissue around the testicles called the (TUNICA VAGINALIS). Paliwanag nito habang tinuturo ang mga parte gamit ang human model of respiratory system. And this type of cancer ay madalas mga kalalakihan ang nakakaranas due to so much exposure to Asbestos Fiber. Bigla kong naalala 3 years ago ng maaksidente kaming dalawa ng kapatid ko, muntikan na syang mabagsakan ng umpok-umpok na fiberglass mula sa 12th floor na pinagagawang  building ni dad, naitulak ko sya agad dahilan ng pagkakatumba naming dalawa, pero dahil sa lakas ng impact nang pagkakabagsak nito nagutay-gutay at sumama sa hangin ang fiber nito. Agad kong tinakpan ng dalawang kamay ang ilong at bibig ng kapatid ko para di nya malanghap ito na syang dahilan kaya ako ang nakalanghap. Nang dahil sa pagkakaexposed di ko namalayan na nawalan na pala ako ng malay,nagising na lamang ako nang nasa hospital na kami.

"Yes, I was exposed to it but that was 3 years ago" sambit ko.

"When fibers are inhaled, they can travel into the smallest airways and irritate the lung lining or pleura. This irritation results in inflammation and damage that can eventually lead to the creation of abnormal cancer cell but its symptoms can take 10-50 years after exposure to appear but it depends kung gaano karami ang nalanghap mo." Pagpapaliwanag ni Doc. "And in your case nakapagtataka na ang bilis mong maramdaman ang mga sintomas, are you sure that is the only time that you're being exposed to fiber?" Kunot noong tanong ni Doc. Suarez

"No, growing up palaging na akong sinasama ni dad sa mga construction site para malaman ko how to handle it."tulala kong tugon. My dad is one of the famous engineer here in the Philippines, lahat ng hinandle nya walang palya kaya di nakapagtataka na ang daming nakikipag negotiate sa kanya. "And i can say that nakakalanghap na ako ng fiber noon, but 3 years ago was the most serious one." Dagdag ko sabay diretsong tingin kay Doc.

"Hmmmm..." si Doc sabay iling iling ng ulo habang nakatingin sa resulta ng x-ray at ct scans ko. Agad akong kinabahan kaya tinanong ko na ito. "Doc, you can still cure it, right?" Naluluhang tanong ko.

"In your case, marami ng fluid sa pleural space mo between your lung and chest wall causing shortness of breath at kaya sumasakit ang dibdib mo,it is because there is already a tumor invades or compresses the nerves within your chest ." Pagpapaliwanag ni Doc pero bakas sa mukha nya ang pagkalungkot. " And as i can see here sa resulta ng x-ray and ct scans mo the Mesothelioma has metastasized throughout your liver, lymph nodes, and distant organs." Pagpapatuloy ni Doc, hindi ko na alam kung anong nararamdaman ko may halong kaba, lungkot at takot.

" I'll be honest with you Iho because i dont wanna give a false hope...."si Doc sabay hingang malalim. " 0ut of 100, 12% lang ang survival rate nito , and in your case since maraming organ na ang namamaga....." nahinto ito sabay hawak sa kanang kamay ko. " Mr. Angelito"mahinang tugon nito. "We can do a temporary treatment to relieve your pain bu-" pag-putol ko sa sasabihin nya.

" I want an exact answer Doc, mamamatay na ba ako o kaya pa ba ng gamutan to?" Diretso kong tanong kay Doc. Naiintindihan ko sya na gusto nya lang pagaanin ang loob ko pero di ko napigilang diretsuhin sya.

" You only have more than 4 months to live" bigla akong natulala sa sinabi nya " To be exact 143 days simula bukas."

"You only have more than 4 months to live...to be exact 1433333 dayssss." Andito ako sa may kotse ko sa parking lot ng hospital nakatulala at parang ume-echo parin sa pandinig ko ang sinabi ni Doc Suarez.

" 143 days? ..Tst".Tulala akong napangisi at di ko namalayan na tumulo na pala ang luha ko. Naagaw pansin ng mga bugambilya at mga punong nakatanim sa gilid ang paningin ko dahil naguumpisang magsilaglagan na naman ang mga bulaklak nito, biglang may inis at galit akong naramadaman sa sarili "Magtataglagas na naman pala" sa isip ko habang patuloy na bumabagsak ang mga luha, tumingin ako sa phone ko kung anong petsa na (May 29) ang simula ng kalbaryo ko...The day my sister went blindddd......