kalpli kurabiye | Hyunlix

Hyunjin yapmaz...

Aldattın Mı - Dolu Kadehi Ters Tut
1 ay sonra
saat 07.30

Yine okul sabahıydı hemen hazırlanıp işe koyulmuştum bu gün Hyunjine krep yapmıştım sevgili olduğumuzdan beri yaptığım bir şeydi, Hemen krepleri bi kaba koyup çantama atmıştım çünkü Hyunjin aşağıda bekliyordu o işine gidicekti bende okula. Bu arada artık 18 yaşında o yüzden dondurdu okulu işine odaklanıyor, bu bir yandan iyi ama yinede onu özlüyorum, sadece işi olmadıkça konuşabiliyorduk bu beni çok üzüyor ne kadar belli etmesemde cidden kırılıyordum..

Fazla düşünmemeye çalışarak aşağı indim. Motorumun olduğu yere geldiğimde gülümseyen Hyunjin ile karşılaşmıştım hemen koşup sarılmıştım ardından çantamdan krepleri çıkarıp Hyunjine vermiştim, oda hemen çantasına koymuştu.

İkimizde hızlıca motorlarımıza atlamıştık Hyunjin yanağıma bir buse kondurup kendi yoluna gitmişti bende kendi yoluma gitmiştim. Okula geldiğimde motorumu koyucak bir yer bulup park etmiştim. (ne diyeceğimi bilemedim o yüzden park ettim yazdım)

Sınıfa geldiğimde yerimde oturan Changbin ile karşılaştım Hyunjin olmadığı ve tek kalmamam için yanımda oturuyordu tabi derste mal mal konulara daldığımız için azar yiyorduk.

5 dakika sonra zil çalmıştı hoca içeri girmişti ders başlamıştı hemen bitsin istiyordum. Moralim bozuktu zaten ama Changbin bunu yerine getirmeyi biliyordu danslar ediyordu güldürüyordu diğerleride öyle her teneffüs bizim sınıfa gelirlerdi bir masa kurardık konuşurduk telefonla oynardık iyiki böyle arkadaşlarım vardı bide kardeşim.. Ryujin bana daha çok yardımcı oldu şu zamanımda gerçi biz hep böyleydik neyse hadi şimdiki zamana dönelim!!

Changbinle dersin bitmesi için dakikaları sayıyorduk bir yandanda telefondan lol oynuyorduk tabi Changbin sürekli ölüyordu... bense takımı taşıyordum amk!. Bi 10 dakika sonra zil çalmıştı oyunda bitmişti çocuklar anında buraya ışınlanmışlardı iki tane sıra çekip oturmuşlardı.

9 kişinin hepsi ayrı dünyalardaydı Ryujin Yeji Changbin ve Chan dedikodu yapıyordu Jisung Minho Jeongin ve Seungmin öylesine konuşuyordu bende onlardan soyutlamıştım kendimi dışarıyı izliyordum Hyunjini özlemiştim...

İşine sokim Hyunjin of çok özledim birlikte gezmeyi, geceleri motorumuzla turlamayı, dans etmemizi, birlikte şarkı söylememizi, sarılarak uyumamızı, sürekli beni utandırmasını, iltifatlara boğmasını, belimi tutmasını, sesini, kokusunu, parlayan gözlerini, dudaklarını, ellerini, gülünce kısılan gözlerini kısaca her şeyini özledim... bu siktiğimin eğitimi ne zaman biticekti?!

Bir süre sonra lavaboya gideceğimi söyleyip ayaklanmıştım zaten 5 dakika sonra zil çalacaktı bir elim cebimde lavaboya adımlamıştım içeri girdiğim gibi Eunwoo ile karşılaşmam bir oldu beni sevdiğini biliyordum ona umut veremezdim çünkü benim sevdiğim biri vardı sonuçta.

Yüzüme bir kaç kez su çarpmıştım elimdeki ıslaklığı üstüme sürmüştüm, tam çıkacağım anda birinin kolumu tutması ile içeri geri çekilmiştim.

"Eunwoo napıyorsun?!" dediğime aldırmamıştı kapıyı kapatıp bana yaklaştı ben geri geri gidiyordum oda daha çok üstüme geliyordu...

"Eunwoo git istemiyorum seni lütfen.." demiştim titreyen sesimle, sesimi duyduğu gibi geri çekilmişti bu Eunwoomuydu normalde zorlardı?...

"Felix benim Hyunjinden neyim eksik?..." demişti hüzünlü bir ses tonu ile yüzüne baktığımda ağladığını fark ettim tamam şuan zorbama üzülemezdim... ama şuan kendimi asıl zorba gibi hissediyordum...

"Eunwoo... bir şeyin eksik değil sadece benim kalbim senin için atmıyor onun için atıyor.." gözünün içine bakarak söylemiştim, hıçkırarak ağlamaya başlamıştı biri benim yanımda ağladımı çok üzülürdüm heleki benim yüzümdense. Eunwoonun yanağını tutup konuşmaya başladım...