İSTENMEYEN BERDEL

BÖLÜM 9 💙 AİLE

Hayatınızın neyden ibaret olduğunu,kime ait olduğunu bilmeden yaşarsınız bazı durumlarda yaşadığınız hayat bazen sahte çıkar çok mutlu ve gerçek bir hayatınız olduğunda ise biri o hayatı sizden almak ister yada hiçbiri olmaz hayat size sadece güzel bir ders vermek ister peki ne yapmam gerekiyor bu dersten kaçmam mı gerekiyor yoksa bütün konuları öğrenerek çözmemmi gerekiyor sınav tarihi bile belirsiz ama yok değil.

Neredeyse yarım saat oldu ama hala otogarda bekliyorum kız bana Yaklaşık kırk dakika kaldığını ve hemen gelmemem gerektiğini söyledi ama ben dayanamadığım için aceleyle otogara geldim ve şuan baş ağrısından ölmek üzereyim.

"Nerde kaldın be kızım hadi gelde herşey ortaya çıksın artık."

Dayanamayarak en sonunda kıza mesaj attım.

(Siz)
"Nerdesin?" 17:47

(05.........)
"Gelmek üzereyim geldinmi?" 17:49

(Siz)
"Evet bekliyorum." 17:50

(05.......)
"Tamam." 17:50

Hayatımın bitişi olmadığını biliyorum ama değişmeyeceğine kimse garanti veremez bu saatten sonra, bu kız gerçekten benim ailemin gerçek kızıysa ben onların kızı değilsem bana verdikleri değeri kaybedecekmiyim bunun düşüncesi bile çok kötü hissettiriyor yaşadığım bunca şeyden sonra nasıl devam edeceğim ne düşüneceğim bilmiyorum.

Telefonu tekrar çıkartarak azda olsa kafamın dağılması için okuldaki öğretmenler grubuna girdim yeni planlanan yılsonu partisiyle ilgili konuşmalara biraz göz attıktan sonra tekrar telefonu kapattım her ne ile ilgilensemde kafamda dönen bunca şeyden sonra odaklanmam çok zor artık.

🌼🌼

Yarım saat sonra...

Artık ardan ne kadar zaman geçtiğini bile bilmiyorum kafamda sadece farklı,farklı senaryolar dönüyor, yeni bir düşüncelere dalmışken yaklaşan otobüs sesine kafamı çevirdim otobüs durduktan sonra herkes aşağıya inerek valizerini almaya başladı, aradan birkaç dakika sonra telefonum çalmaya başladı.

Eslem Erdinç arıyor...

Telefonu açarak kulağıma yasladım

"Zerya şey ben geldimde sen geldinmi acaba."

Kızın sesi o kadar utangaç geliyorki kız neredeyse cümle kurmayı bile unutacak durumda ama sıkıntı şurada bende stresten konuşamıyorum.

"Evet sol tarafındayım bekliyorum düz gelirsen bulursun."

"Tamam geliyorum."

Kısa kumral saçlı, 165 boylarında,ten renklerimiz neredeyse aynı olan elinde küçük bir valiz olan Eslem olduğunu tahmin ettiğim kız yanıma doğru gelmeye başladı.

Nerdeyde aramızda birkaç adım kaldığında ellerim terlemeye başladı istemsizce boğazımı temizlediğimde karşı karşıya geldik.

"Zerya?"

Benim olup olmadığımı anlamak için soru sorar gibi ismimi söylediğinde başımı olumlu anlamda salladım.

"Zerya ben ne diyeceğimi gerçekten bilmiyorum böyle olmasını bende istemezdim diyemeyeceğim, Üzgünüm ama sen benim yerime olsaydın ne demek istediğimi gerçekten anlardın senin adına Üzgünüm gerçekten bende bu durumda kalmak istemezdim düzgün bir ailem olsaydı."

Evet oda kendince haklı bende kendimce haklıyım onada hak veriyorum ailesini tanımıyorum sonuçta.

"Biliyorum bende senin yaşamını bilmediğim için önyargılı konuşamam."