İmkansızım, Taegyu

Piknik

Ne istiyor bu kız?
Zaman dursun
Cevabını filozoflar bulsun
____________________☆___________________

"Bölmeseydik ya hiç el elede tutuşmuştunuz" Evet, Yeonjun ve Kai olaydan 2 saat geçmesine rağmen hâlâ bunu konuşuyorlardı.

"Tahmini ne zaman biter? Uyumaya gidicemde." diye konuştum esnerken, ve ayağa kalkıp odama yöneldim.

"Tamam dur. Beomgyu" diye beni durdurdu Yeonjun.

"Efendim?"

"Taehyun'a gerçekten güveniyor musun?"

"Bilmiyorum, sadece diğer kişilerden farklı olduğunu biliyorum. En azından ben buna inanmak istiyorum."

"Bak biz farkındayız, bazen fazla korumacı oluyoruz ama... Korkuyoruz, tekrar üzülmenden tekrar aynı şeylerden korkuyoruz Beomgyu" diye araya girdi Kai.

"Farkındayım, bende korkuyorum. Korkmuyor muyum sanıyorsunuz? Ama artık bazı şeyleri aşmanın zamanı geldi gibime geliyor. Ben yatacağım, iyi geceler" diyerek yanlarından ayrılıp odama geçtim ve yatağıma uzanıp yastığıma sarılarak uyumaya çalıştım.

____________________☆___________________

Beomgyular'da vardır

Beomgyu
Günaydın
Akşam gitmişsiniz

Hyukamal
Parayı komodinin üzerine bırakt/
Sabah okul olduğu için gittik bu akşam geliriz cuma nasıl olsa

Yeonjun
Günaydın
Otobüse bindin mi?

Beomgyu
Hayır daha gelmedi
Binince haber veririm zaten

Hyukamal
Pekii
Dikkatli ol

Yeonjun
Okulda görüşürüz

Beomgyu
Görüşürüz

____________________☆___________________

Mesaj yerinden çıkıp telefonumu kapattım ve cebime koydum.

Bir süre sonra her zaman bindiğim otobüs geldi, binip kartımı basarak Taehyun'u aramaya başladım. Bu sırada arka ikili koltuklardan bana el sallayan Taehyun'u gördüm. Bende ona el sallayarak gülerek onun yanına gittim ve oturdum.

"Günaydınn"

"Günaydın Beomgyu, nasılsın?"

"İyiyim, sen nasılsın?"

"Aynı, şey sorucamda, dün sarıldık ya... Ondan Kai ve Yeonjun-" Cümlesini devam ettirmeden devraldım

"Hayır, yani tabiki laf ettiler ama klasik alıştım artık boşver"

"Peki o zaman, kapatayım bende konuyu" dedi Taehyun.

Taehyun cümlesini bitirdikten sonra otobüs ani fren yaptı ve ikimizde neredeyse öne düşüyorduk.

"İyi misin? Bir şey oldu mu bir şeyin var mı?" diye panikle bana sordu Taehyun.

"Yok, sakin ol sende bir şey var mı?"

"Yok, yok hayır"

Kendi aramızda birbirimizi kontrol ederken otobüs şoförünün talimatıyla hepimiz indik.