Küçük kız çocuğu gözlerinden akan yaşları minik elleriyle sildi. Küçücük yaşında kendinden büyük biriyle evlendirilmeye zorlanıyordu. Hem de evleneceği kişiyi tanımıyordu bile.
Yere çöküp bacaklarını kendine doğru çekti. Minik elleriyle ağzını kapattı ki sesini babası duyup daha da dayak yemesin. Vücundaki çürükler canını fazlasıyla acıtıyordu daha fazlasına gerek yoktu.
İçerden babasının kendine seslendiğini duyan küçük kız acele acele ayağa kalktı. Akan göz yaşlarını silip hızlı adımlarla babasının yanına gitti.
Tabi küçücük boyuyla ne kadar hızla olabilirse. Sonuçta daha 10 yaşında bir çocuktu.
Salona girdiğinde kalbi hızlandı. Babasından aşırı korkardı ve haklıydıda ama bir gariplik vardı. Salonda tek babası değil başka bir adam ve genç bir çocuk vardı.
“Mehir xanım sonunda teşfik edebilmiş demek.” babası yarım yamalak Türkçesiyle konuşmuştu.
Küçük kızın elleri stresten terlemeye başlamıştı. Bunlar kimdi neden buralardı? Bu düşünceler kızın beynini kemiriyordu.
Cam gibi masmavi gözleriyle tanımadığı kişilere meraklı bakıyordu. O sıra karşısındaki genç çocukla gözleri buluştu.
Ne Mehir gözlerini çekti ne de genç çocuk.
Bakışmalarını bölen şey babasının sesi olmuştu.
“ağam bu benim kızım Mehirdir. Daha kimse dokunmamıştır hala kızdır.” babası neyden bahsediyordu?Ağa iğrentiyle adama baktı. Nasıl küçücük kızından böyle bahsedebilirdi. Başını Mehire çevirip onu yanına çağırdı.
Küçük kız korkuyla adama baktı ya ona birşey yaparsa? Babası kurtarırmıydı ki? Kurtarırdı kurtarırdı masallarda hep böyle olurdu.
Kız küçük adımlarla Ağa'nın yanına gitti. Ağa elini kızın başını okşamak için kaldırdı ama küçük kız ona vuracağını sandığı için korkuyla ellerini kendine siper etti. Böyle canı daha az acır diye düşünmüştü.
Adamın eli havada kaldı. Bir müddet bekledikten sonra Ağa adama dönüp
"Tamam kızı alıyoruz o varisimin Şahsuvaroğullarının gelecekti hanım ağası olacaktır.”Ağa oğluna dönüp
"Bu senin karın gelecekteki hanım ağa olacaktır oğul." Dedi ağır şivesiyle. Genç oğlan babasını kafasıyla onaylamakla yetinmişti oysa bakışları âdeta alev saçıyordu."Oğul al kızı dışarda bekleyin benim konuşacaklarım vardır." Derince nefes alıp kızın kolundan tuttuğu gibi dışarı çıkarmıştı genç oğlan.
Maviş meraklı meraklı genç oğlana bakarken çocuk bakışlarını kıza çevirdi.
“zürafa bey evleneceğim kişi sen misin? Diye meraklı meraklı sordu maviş.
"Bak çocuk benim seninle evlenme gibi bir niyetin yok anladın mı?
Sen kardeşim yaşındasın." Dedi sakin bir ses tonuyla küçük kızı korkutmak istemiyordu.Mehir sinirle aynı zamanda üzüntüyle konuştu.
"Zürafa bey bende sizinle evlenmek istemiyorum ama eğer evlenmezsem babam beni döver. Çok döver, çok kızar, çok canım acıtır." Demişti dolu dolu gözleriyle.Genç oğlan sinirle konuştu.
"Hey benim adım zürafa değil Kartal. Kartal Şahsuvaroğullarının gelecekti ki ağasıyım ben." Demişti ki küçük kızın son dediklerine şaşkınlıkla bakakakmıştı.“baban seni dövüyormu boncuk?" Diye sordu merakla. Mehir kafasın aşağı yukarı sallayıp Kartal'ın elinden tutup kendi kaldığı odaya götürdü.
Genç ağayı yattığı yatağa oturtup karşısında dikildi. Üzerindeki elbisenin düğmelerini teker teker çözdü. Elbise yeri boyladı.
"Bunları babam yaptı. Zürafa bey ben cidden sevilmicek bir çocukmuyum?" Dedi titreyen sesiyle boncuk gözlü kız.
Ağa gördüğü görüntü karşısında donakalmıştı. Çocuğun bedeni çürüklerle, sigara yanıklarıyla doluydu. Nasıl bir insan evladına böyle bir şey yapardı.
Kartal çocuğa yaklaştı. Düşen elbiseyi geri giydirdi ve kızı kucağına alıp sarıldı.
“hayır hayır tam tersi sen mükemmel bir çocuksun."
Deyip küçük kızın sırtını sıvazladı.Mehir dayanamayıp ağlamaya başlamıştı kimse ona sarılmamıştı.
“seni babandan kurtarmamı istermisin boncuk?" Diye sordu Kartal.Mehir heyecanla kafasını kaldırıp
"Cidden yapabilir misin bunu!?" Diye sevinçle sordu.Ağa kıkırdayıp "evet yapabilirim." Demişti.
Mehir heycanla kafasını salladı ve sıkıca sarıldı. Kafasını tekrar kaldırıp serçe parmağını Kartal'a uzattı.
“söz ver zürafa bey."dedi heycanla.
Kartalda serçe parmağını Mehirinkiyle birleştirip "söz" dedi.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kartal Ağa
General FictionKüçükken evlenileceği kesinleştirilmiş Kartal ve Mehir'in hikayesidir. Kartal Ağa'nın oğlu geleceğin ağasıdır. Mehir ise sadece konakta çalışan ailenin kızıdır. Kitap baştan yazılmıştır.