Artık Y yoktu, Y'nin yerini B aldı. Tabii Y'nin bundan haberi yok. Olsada çok umrumda olacağını sanmıyorum gerçi. Y'yi sevmemeye başlama sebebim B aslında. Cuma akşamı açıldı bana bende O'ndan(B'den) hoşlandığımı fark ettim. Merak etmeyin sevgililik falan yok. Daha çooooooooooooooooooooook erken. O'da sevgili olmak istemiyo zaten. Neyse bu bana 1. Şok dalgasını vurunca ben anlık öldüm ama sonra geri dirildim. Üstüne güzelsin dedi. O ân "Siktir git amk" demek istedim ama diyemedim tabikide. Teşekkür ettim. İltifat edip duruyo kendisi biraz. Bence bunlar için biraz fazla erken ama mutlu olmuyorumda değil. H'ye söylemeyi düşünüyorum ama daha bişey kesinleşmediği için bişey demek istemiyorum ama H'den bişeyde saklamak istemiyorum. Kısacası kafam çok karışık. H istesede G'ye söylemiycem, Y'yi söylediğimde ne yaptığın gördük. En son söyliyceğim kişi bile olabilir, hatta söylemiyceğim kişi. Belki C'ye söylerim ama ilk B'ye sormam gerekir. Söylersem sadece H ve C'ye söylerim zaten çünkü diğerleri sır tutamıyo. Bence B, Y'den daha iyi bi seçim oldu. Hem B benden hoşlanıyodu, hemde bende B'ye karşı boş değildim ve Y'yi artık Ay'ın atmosferi kadar seviyodum. B ise tam bir İstanbul Beyefendisi. Bu kelimeleri yazarkende arkadan İstanbul Beyefendisi dinliyorum. Her bu şarkıyı dinlediğimde aklıma B geliyo. Bu konuda ne diyebileceğimi gerçekten bilemiyorum. Zaten kafam bu aralar karışıktı ve bu olay sayesinde daha da karıştı. Ve yeni bi kitap yazıyo olmamda biraz karıştırdı bu yüzdende yorum bile yapamıyorum bu konu hakkında. Bi yandanda bayram olduğu için kitap yazmakda zor oluyo ve uzun zamandır Minsung Smut okuyamıyorum o yüzden bölüm biraz kısa oldu ama diğer bölümü uzun yapmaya çalışıcam ayrıca yeni kitap içinde hazır olun ayrıca yeni birkaç şiir gelebilir görüşurüzzz
<333
