9. BÖLÜM

11 3 0
                                    

Kuzey "Hala çok mu korkuyorsun?"diye sordu.Ben de hayır anlamında başımı salladım."Pek öyle görünmüyorsun ama."dedi.Kollarımı yavaşça ondan ayırdım.
"Oldu mu!"
"Korkuyorsan sarıl."
"İstemiyorum."arkamı dönüp kollarımı bağladım.
"Gel gel."
"Banane."
"Üçüncüde alırım seni kollarımın altına."
"Umurumda değilsin."
Alkolün etkisiyle iyice çığırımdan çıkmış bir şekildeydim.Sarhoştum ama o benim kadar değildi.En azından aklı başındaydı çünkü neredeyse sadece bir yudum içmişti.Hava kararmıştı bu yüzden uykum gelmeye başlamıştı.Ama yemek dağıtmalarını bekliyordum.Bir süre sonra yemekler verilmeye başladı.First class yolcularına menü geliyordu.Menümüzü aldık ve yemek seçmeye başladık.Ben başlangıç olarak karides,ana yemek olarak peynirli makarna ve salata ve tatlı olarak puding sipariş ederken o sadece büyük boy pizza sipariş etmişti.Yemeklerimizi yiyip bitirdikten sonra çoktan üç saat geçmişti bile.Ben kısa bir uykuya dalmak üzereyken Kuzey film izliyordu.Ben ise onun koluna yapışmış türbülanslar için kendimi koruyordum.Sonunda uyuduğum.

Çok büyük bir sarsıntıyla uyandım.Kusey yanımda durmuş bana sıkı sıkı sarılıyordu ve bana bunun bir türbülans olduğunu söylüyordu.Ben ise ağlıyordum.
"Sakin ol sana dediğim gibi."
"Nasıl sakin olayım!"
"Düşmeyiz merak etme."
"Beni korur musun sanki."
"Bilmem ki."
"Bilmem diyorsun işte.Korkuyorum."
"Dalga geçiyorum.Sakin ol."
"Dalga geçmenin sırası mı?"
"Hayır."
"Salak mısın niye dalga geçiyorsun o zaman."
Sarsıntı devam ederken Kuzey sessizdi ve sadece başımı okşuyordu.Gecenin bir körüydü ve uyumak yerine sarsıntıyı çekiyordum.Ayrıca okyanusun üstündeyik ve düşersek köpek balıklarına yem olurduk.
"Bana bak salyangoz.Bunu son defa söylüyorum.Cevap ver yoksa-"
"Yoksa ne?Daha sıkı mı sarılırsın?"
"ESPİRİNİN SIRASI DEĞİL."
"Sakin ol...sakin ol"
Benimle hala dalga geçiyordu.Bir yandan sarsıntı devam ederken bir yandan da ona sarılıp sakinleşmeye çalışıyordum ama o benç daha da strese sokuyordu.
"Bak.Senin için en kolay önerim burayı değerlendirmek ve şu kocaman televizyondan kulaklık takıp film izlemek.Eğer istersen kuaklığıı bölüşelim ve izleyelim."
"Peki."
Beni saha sıkı sardı ve başıma bir öpücük kondurdu.
"Hep yanındayım.Korkmana gerek yok."i işte
İçim biraz olsun rahatlamıştı.Onun etkisiyle sarsıntıyı unutmuş ve kollarında uyuyakalmıştım.

Kuzey'in sesiyle uyandım."Yemek servisi yapıyorlar.Birşeyler ister misin?"diye sordu.Uykulu olduğum için rastgele birşeyler mırıldandım."Hm?"diye bir ses çıkardı."Yemek istemiyorum."diyebildim çatlak sesimle."Ama aç kalırsın."dedi."Beni ne zamandır bu kadar önemsiyorsun?Hem aç değilim."diyerek onu itekledim."Böyle giderse çok kilo vereceksin."dedi ve iç çekti."Öncelikle üç saat önce yemek yedim.İkincisi soruma cevap ver."dedim.Gülerek
"Seni tabiki önemsiyorum.Son bir haftadır hayatımdan çıkmak bilmedin."
"Çıkmamı mı isterdin?"
"Sen neden hep böyle düşünüyorsun?"
"Bilmem.Seni kaybetmekten korkuyorum."Lan ne dedim ben az önce.Ahh Asil ahh.Kuzey bana bakarark sırıtıyordu.Ben ise yanaklarım kızarmış bir şekilde yatıyordum.Aniden türbülansa girdik.O benim korkacağımı fark eder gibi hemen arkadan bana sarıldı.Bir süre bu anın tadını çıkarmak istiyordum.Yüzümü hafifçe onadöndüm.Beni sevmediğini söylesede farkındaydım.İçten içe seviyordu beni.

Gecenin körüydü,uykum vardı ve en önemlisi uçaktaydık.Türbülans bitmişti ve ben hala Kuzey'in kollarındaydım.Aniden uçağın iki katlı olduğu ve bir barı olduğu aklıma geldi.Kuzey'i dürttüm.Gözlerini aheste aheste açtı."Hm?"dedi bana bakarak."Bara gidelim mi?Herkes uyuyor zaten bir deneriz."dedim.
"Bilmem ki,çok mu istiyorsun?"
"Çok istiyorum."
Kabinin kapısını açtı ve beni de dikkatlice dışarı çıkardı.Hosteslerden birine barın ne tarafta olduğunu sordu ve konuşması bitince elimi tutup beni o tarafa yönlendirdi.Merdivenlerden yukarı çıktık ve barın olduğu bölüme geldik.Göz alıcı bir süslemesi vardı barın.İstediğiniz kokteyli sipariş verebileceğiniz menüler vardı ve onun dışında da kendiniz malzemeleri seçebiliyordunuz.Ben her zamanki gibi en sevdiğimden yani kırmızı şaraptan aldım.Kuzey boş kalınca konuştum"Almaz mısın?".Kuzey"Sen iç ben içmeyeceğim.Sana göz kulak olmam lazım.Sarhoş olamam."dedi."Sen de eskiden sarhoş olana kadar içiyordun değil mi?"diye sordum.Cevap vermedi.Ama ben gözlerinden alıyordum herşeyi.Bir sevgilisi olmuş olduğunu...Kuzey sakin biriydi,iyi biriydi.İnsanlar onu egolu olarak görüyor olabilirdiler ki bende zamanında öyle düşünüyordum.Ama tek gereken şey onun size gerçek yüzü göstermesiydi.Gösterince herşey normal görünüyordu.Hatta ondan etkilenebiliyordun bile.İyidi.

Gecenin körü olduğu için şarap ağır gelmişti ve uykum tamamen açılmıştı.İşim bitince "Koltuğumuza dönelim."dedim.İyice mayışmımştım ve tek hamlede kolutuğa oturup başımı geriye attım.Kuzey üstüme doğru eğildi."Film izleyelim mi?"dedi."Hmm,belki olabilir ama bence bu şansı New York'ta kullanmalısın."dedim ve kocaman sırıttım."Hadi uyu o zaman."dedi ve kollarını açtı.Ona gğven sorunlarım devam etse de bu an güvenmek istedim ve kollarında uykuya daldım.

----------------------------------------------------------

BÖLÜM NASILSI CANLARIMMMMM?BEN ÇOOKK BEĞENDİM BU SEFERKİNİ.AMA HİÇ YORUM GELMİYOR.BİRAZ YORUM ATARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM.DİĞER BÖLÜM YOLDA YAKINDA DA BULACAĞIZ BİR TAÖ YAYIN TARİRİHİ ÇOK UZUN SÜRE ARA VERMİŞTİM ÇÜNKÜ.ÖPTÜMMM❤️🧡💛💚🩵💙💜❤️🌸💅🏻

SüratHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin