Ho seokတို့နိုးလာတော့ အိမ်အောက်ထပ်မှာလူတွေအများကြီးရှိနေသည်။
Yg:ဟုတ်သားဘဲဒီနေ့ကseok Jin တို့မင်္ဂလာပွဲအတွက်ဆွေးနွေးကြမှာ ငါကလည်းမေ့နေလိုက်တာ"
Nam joonတစ်ယောက်ငါးခူပြုံး ပြုံးကာseok jinနဲ့အတူဧည့်သည်တွေကိုဧည့်ခံနေသည်။seok jinကလည်း အဖြူရောင်ရှပ်အင်္ကျီ၊အနက်ရောင်ဂျင်ဘောင်းဘီဝတ်ဆင်ထားသည်။ရုပ်ချောတဲ့seok jinကိုဧည့်သည်အချို့ကငေးကြည့်နေသည်။ငေးနေတဲ့သူတွေကိုNam joonက
နဂါးမျက်စောင်းဖြစ်ကြည့်သည်။
သတို့သားနှစ်ယောက်ကလူများအလယ်ထင်းထွက်နေသည်။ခုမှအိပ်ရနိုးသည်yoon giနဲ့ho seokကကာတွန်းညအိပ်ဝတ်စုံလေးတွေနဲ့။ဧည့်သည်တွေကလည်းသူတို့နှစ်ယောက်ကိုစိုက်ကြည့်နေသည်မို့ သွားဖြဲပြကာအခန်းထဲပြန်ပြေးဝင်သွားလိုက်သည်။အဝတ်အစားများကိုလဲပြီးမှအောက်ထပ်သို့ပြန်ဆင်းလာလိုက်သည် ဟိုသုံးယောက်ကိုကိုတော့မတွေ့ပေ။
"အိုမို ဒီကလူငယ်လေးတွေကချောလိုက်တာကွယ် Nam joonသူငယ်ချင်းတွေလား"
အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်အမေးကို ယဉ်ကျေးစွာပြန်ပြီး ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။
"ဒါနဲ့ အဒေါ်မှာသမီးရှိတယ် ချောချော "
ဒုန်း!!
အဒေါ်ကြီးရဲ့စကားတောင်မဆုံးသေးပေ။ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို အသီးတွေထည့်ထားတာတဲ့တောင်းကိုအားနဲ့ပစ်ချလိုက်တဲ့အသံကြောင့် အားလုံးတိတ်ကုန်သည်။သတို့သားနှစ်ယောက်ကလည်းအသံလာရာကိုကြည့်တော့
Nj:Tae hyung ဘာဖြစ်တာလဲ"
Th:ဘာမှမဖြစ်ဘူး hyung ''
Tae hyungကထိုအဒေါ်ကြီးကိုနဂါးမျက်စောင်းဖြင့်ကြည့်ကာထွက်သွားသည်။
"အဲ့ဒီကောင်လေးကအဲ့လိုဘဲတအားဆိုးတာ အဒေါ်သမီးကဘာကြည့်ကြိုက်လဲမသိဘူး အဒေါ်သမီးကိုဒီကလူငယ်နဲ့တစ်မျိုးပေါ့"
Jk:Hyung!!!"
ဒီတစ်ခါအသံကြီးဟိန်းထွက်လာတာတော့jung kookအသံပင်။သူတို့နှစ်ယောက်ဒီနေ့ဘာဖြစ်နေကြပါလိမ့်။
Nj:မင်းငါကိုခေါ်လိုက်လားjungkook"
Jk:hyungကိုခေါ်တာမဟုတ်ဘူး။ho seok hyungကိုခေါ်တာ လာလိုက်ခဲ့hyung"
