Th:အဟင့် ညီလေးတဲ့ ဗြဲ ommaရေ ကျွန်တော်ရဲ့အသက်၊အသဲ၊ပူတူး၊အူကြူး၊အချစ်လေး၊ကလေးလေး၊ငါရဲ့အသည်းနှလုံးကငါကိုညီလေးတဲ့ "
Jk:မင်း တစ်ယောက်ထဲဘဲမှမဟုတ်တာ ငါတို့ရောဘဲလေးကွာ omma!!ရေ ညီလေးမဖြစ်ချင်ဘူးလို့"
အရက်ဆိုင်တွင်သောင်းကျန်းနေသော ညီလေးသုံးယောက်။jung kookကတော့ခေါင်းတောင်သိပ်မထောင်နိုင်ပေ။
"Oppaတို့ရယ် ဆူအင်းဆိုင်ကိုလာတာလား ဆူအင်းကိုတွေ့ဖို့လာဟင် "
နားထဲကို ရုံပတေသီးသံဝင်လာလို့ခေါင်းထောင်ကြည့်တော့ ရွာကသူတို့သုံးယောက်ကိုအသေရရအရှင်ရရလိုချင်နေတဲ့ဆူအင်း။မျက်နှာမှာမိတ်ကပ်ပြင်ထားတာကလည်း မိတ်ကပ်ဘူးထဲခေါင်းစိုက်ပြီးလူးလာသလားအောက်မေ့ရတယ်။နှုတ်ခမ်းနီဆိုးကလည်းတစ်နေ့ကိုတစ်တောင့်အကုန်ဆိုးတယ်ထင်တယ်။
Th:မဟုတ်ဘူး နင်ကိုတွေ့စရာလာ အေ့ သွား သွားအရက်ဆိုင်ကနင်တို့လိုမိန်းကလေးနဲ့မသင့်တော့ဘူး"
Jk:ဟျောင်း ငtaeဒါသူဆိုင်လေကွာ "
Th:ဟုတ်သားငါမေ့လို့ "
Jm:ဆူးအင်းဝေးဝေးသွားစမ်းပါ ဒီမှာစိတ်ညစ်လို့လာသောက်တာနော် လစ်စမ်းပါ ဆိုဟန်ရေ!!မင်းညီမကိုလာခေါ်ဦးဟ့!"
အထဲကနေ ဆိုဟန်ထွက်လာပြီးဆူးအင်းကိုဆူပူကာခေါ်ထုတ်သွားသည်။ဆိုဟန်ကဆူအင်းအကိုဆိုပေမယ့် တောသွားရင်ခြေထောက်တစ်ဖက်ထိခိုက်ထားတာမို့ တုတ်ထောက်ကိုသာအားကိုးနေရသူ။အခုတော့ဝမ်းရေးအတွက်အရက်ဆိုင်ဖွင့်ထားသည်။ဆိုဟန်ကဆူးအင်းကိုအရက်ဆိုင်လာတာမကြိုက်ပေမယ့်ညဆူးအင်းကအမြဲရောက်လာတက်သည်။အကြောင်းအရင်းကတစ်ခုထဲသာ Tae hyungတို့လာငမ်းတာပေ။
ခဏနေတော့ဆိုဟန်ပြန်ရောက်လာသည်။လက်ထဲမှာလည်း ဖရဲသီးတစ်လုံးယူလာသည်။အရွယ်အစားက လူခေါင်းလောက်ပင်ရှိသည်။
"မင်းတို့အားရင် ရွာပြင်က ဦးလေးယန်းဆီဒီအသီးသွားပို့ပေးပါလား ငါခြေထောက်နဲ့ကအဲ့ဒီအထိသွားဖို့အဆင်မပြေသလို ငါညီမကမိန်းကလေးမို့ ဒီအချိန်သွားဖို့အဆင်မပြေဘူးလေ ဒါကြောင့်အကူအညီတောင်းတာပါကွာ"'
