Hs:Yoon gi ရေငါကြောက်တယ်နော်"
Yg:ငါလည်းကြောက်တာပေါ့"
အများသုံးဖုန်းဆက်တဲ့နေရာက ရွာကနေအနည်းဆုံးနာရီဝက်လမ်းလျှောက်ရတဲ့အပြင် လယ်ကွင်းတွေကိုလည်းဖြတ်ကျော်ရသည်။အခုကလယ်စိုက်ချိန်မဟုတ်သေးသည့်အတွက် ကွင်းပြင်ကြီးသာဖြစ်နေသည်။
ကံကောင်းချင်တော့ လပြည့်ညဖြစ်သည်အတွက် လသာနေသည်။လရောင်ကိုအားကိုကာ တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်တင်းကျပ်အောင်ဆုပ်ကိုင်ထားကြပြီး ခရီးဆက်ခဲ့ကြသည်။
ဘုန်း!
အ!
Yg:ho seokအဆင်ပြေရဲ့လား"
ချိုမ့်ခွက်ဖြစ်နေသည်ကိုသတိမထားမိတာကြောင့်ho seokပြုတ်ကျပြီးခြေကျင်ဝတ်လည်သွားသည်။
Hs:ဟင့် ငါခြေထောက် "
Yg:လာထ ငါတွဲကူပေးမယ်"
အား!!
Hs:ထလို့မရဘူး လမ်းလျှောက်ဖို့အဆင်မပြေတော့ဘူး"
Yoongiတစ်ယောက်စိတ်ရူပ်သွားသည်။ရွာကိုပြန်ပြီးအကူအညီတောင်းရအောင်လည်း ho seokကိုချန်ထားဖို့စိတ်မချပေ။ကျောပိုးရအောင်လည်း ho seokခန္ဓာကိုယ်ထက်သေးနေတဲ့သူခန္ဓာကြောင့် ho seokကိုသူမသယ်နိုင်ပေ။
Yg:ဒုက္ခဘဲ Nam joonတို့ကလည်းတို့ကိုစိတ်ပူနေပြီးလား မသိဘူး"
ထိုအချိန်ရုတ်တရက်ခွေးအူသံများကြားလားရသည်။
Hs:Yoon giရေ မင်း•••မင်းကြား•••တ••တယ်•••မ••မ••လား"
Yg:ငါ••ငါလည်းကြားတာပေါ့"
Ho seokနဲ့yoon giကတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းကျပ်အောင်ဖက်ထားသည်။ရုတ်တရက် ho seokက သူတို့မလှမ်းမကမ်းကအရိပ်တွေကိုတွေသတိထားမိသွားသည်။ခွေးအူသံကလည်း သူတို့နားနီးလာသလို အရိပ်တွေကသူတို့ဘက်ဆီတစ်ရွေ့ရွေ့လာနေသည်။
Ho seokရဲ့နှလုံးခုန်သံကကျယ်လောင်လာသည်။
Hs:y••oon ••g••gi ရေ အ•••အ••နေ••နောက်••"
ထစ်ငေါ့စွာပြောနေတဲ့ ho seokကြောင့် Yoon giကြောင်အနောက်လှည့်ကြည့်တော့ဇွန်ဘီလိုမျိုး ခြေတဖက်ဆွဲကာ စောင်းငဲ့စောင်းငဲ့နဲ့လာနေတဲ့သရဲရယ်၊
တရုတ်သရဲလိုမျိုး ခုန်စွခုန်စွနဲ့ခုန်လာတဲ့သရဲတစ်ကောင်ရယ် ပြီူတော့ ခေါင်းပြတ်ကိုလက်ကဆွဲလာတဲ့သရဲတစ်ကောင်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
