korhan aşireti

"9"

Bedenimi saran sıcaklık gözlerimi araladım kulağıma dolmaya başlayan seslerle etrafa bakındım...
Bahçedeydik sanırım ortada küçük bir basa etrafında ise koltuklar vardı...
Önce önümde ki koltukta oturan kişiye baktım devrim di etraf karanlık olduğu için pek algılıya mıyordum , kafamı çevirip yana baktım kafam Halil beyin omuzundaydı...
Kafamı yavaşça kaldırıp tanımadığım insanlara baktım kimdi bunlar...

Halil
"Uyndın mı?"

Kafamı ona traf çevirip aşırı yakışıklı olan yüzüne baktım ne olurdu bende onun gibi yakışıklı olsaydım...

Ne kadar da yok hala uyuyorum demek istesem de ayıp olmaması için kafamı aşağı yukarı salladım...

Halil
"Hadi seni diğer aile üyeleriyle tanıştırayım..."

Şakamı yapıyorsunuz lan ne bu her yıl bir çocuk , insan bıkar... Ayça hanım hiç mi demedi yeter dur , veya başım ağrıyor diye...

"Hepsi öz mü?"

İki saniye yüzüme bakıp önüne döndü ,  pek bizi takmıyorlardı...

Halil
"Aslında hepsi değil..."

Ona bakıp yüzümü çevirdim...

Halil
"Çok eskiden daha Leyla annenle evlen meden bir yetimhane işletiyordum...
Yetimhane'de yüzlerce çocuk vardı hepsinide gendi öz çocuğum gibi bilirdim...
Bir gün yine eskisi gipi işten eve gelmiş uyuyordum , telefonum çaldı ve yetimhane'de yangın olduğunu söylediler hemen arabaya binip yetimhanenin yolunu tuttum...
Ama vardığımda çok geçti yetimhane kül olmuştu ve sadece on iki kişi kurtulmuştu , ne kadar üzüldüm bilemesin onca  çocuğumu kaybettim...
Sadeçe on iki tanesi hayattaydı ne yapsam diye döşündüm onları bırakamazdım onlar benim çocuklarım dı bunu yapamazdım...
Dedim Halil neden onları evlat edilmiyorsun onlar senin çocukların kandan olmasa bile onlar çocukların...
Dedim tamam gittim hepsini vilayetime aldım , o gün bu gündür onlar benim çocuklarım..."

"Kim?"

Dedim...

Halil
"Kağan yirmi altı yaşında Ankara'da şirkette çalışıyor öz iki ikiz kerdeşleri var , Alper Alpay yirmi beş yaşındalar kağana Ankara'da yardım ediyorlar..."

Halil
"Sercan ve Semih kan bağları yok ama kerdeşler Nevşehir'de  eczane dükkanı ile uğraşıyorlar..."

Halil
"Yakup tanıyorsun zaten devrim ve Sare..."

Halil
"Sare yangın olduğun da daha küçüçük tü..."

Halil
"Arhan gökçe Ecrin ve kartal..."

Halil
"Bunlar benim yangında ki çocuklarım..."

"Peki hepsi biliyor mu?"

Halil
"Sare ve Ecrin ,  sare daha küçük olduğu için ve Ecrin kalp hastası olduğu için..."

"Anladım... peki sizi ziyarete geliyorlar mı?"

Halil
"Evet zaman oldukça geliyorlar..."

Halil
"Bak bu deniz abin kendisi yirmi yedi yaşında bir doktor..."

Deniz
"Selam bücür..."

"Sensin bücür..."

Deniz
"Ama yakışıyor mu benim gibi birine öyle lakap baksana kaslarıma boyuma bosuma..."

Bulut
"Gevşeme deniz!"

Deniz
"Off.."

Ayça
"Abiye of lanmaz!"

Deniz
"Tamam Ayça anne..."

Yüzümde ki o yüz ifadesiyle hilal beye döndüm bu ailenin nesi vardı