Դրսում լավ ցուրտ էր, իսկ իմ հագածը եղանակին համապատասխան չէր😑դող էր մտել մարմնիս մեջ ... բայց միանգամից կանգնեց, երբ թիկունքիս տաքություն զգացի. Մուրադը իր վերարկուն գցեց վրաս...
- Ըհհ շնորհակալ եմ բայց...
- Բան չկա ցավդ տանեմ, ցուրտ ա թո մնա վրեդ😊 Մուրադն եմ
- Ելենա🙂
- Շատ սիրուն անուն ունես❤️
- Շնորհակալ եմ շատ 🙂
- Ճիշտ ա իմ գործը չի բայց զգուշ էղի էտ ընկերուհուցդ, էսօր սենց բան արեց, չգիտես վաղն ինչ կանի
- Ահա շնորհակալ եմ խորհրդի համար 🙂
- Այ մեռնեմ քեզ ինչ հանդիպել ենք մենակ շնորհակալություն ես ասում 😂❤️
- Դեե🤭😅
- ԲԱՅՑ ասում եմ կարող ա ավտոյով գնայինք, ցուրտ ա մի տեսակ, դու է կմրսես է
- Չէ չէ կարիք չկա, հասանք արդեն🤭
- Էս ձեր տունն ա հա՞😯
- Ըհը🙂
- Փաստորեն դու Կառլեն Մկրտչյանի աղջիկն ես😯
- Հահ🤭
- Լավ մարդ ա պապադ 😊
- Ճանաչում ե՞ք😯
- Որոշ չափով 😊
- Հաաա🤭դե ես գնամ
- Կհանդիպե՞նք էլի😌😁
- Եսիմ🤭
- Ինձ թվում ա կհանդիպենք 😁❤️
- Իսկ ինձ չի թվում 😁😌
- Օրը կգա բարին է հետը ❤️
- Հահ🤭
- Դե քել, քեզ քո նման քաղցր քուն Ելենա ջան❤️
- Շնորհակալություն, ձեզ էլ😊
- Քեզ էլ....😌
- Ըհը քեզ էլ🤭
Արագ շրջվեցի ու տուն մտա։ Մամային ձայն տվեցի չկար, վայյյ 😑🤦🏻♀️ Մուրադի վերարկուն....լավ ա ոչ մեկ չտեսավ, նորից դուռը բացեցի բայց գնացել էր, բա հիմա ոնց եմ տալու էտ մարդու հագուստը 🤦🏻♀️լավ դե ոչինչ ոնց էլ չլինի մի օր կտեսնեմ էլի...արագ բարձրացա վերև, վերարկուն ծալեցի ուզում էի դնել դարակում, գրպանից թուղթ ընկավ.
🗒️ 09.... Մուրադ
Հեռախոսահամարն էր🤭դրեցի գրպանումս ու զանգեցի մամային.
📞- Մա՞մ❤️
📞- Ջան բալես, Կներես էնքան արագ ստացվեց դուրս էկանք, հոպարիդ տանն ենք, գործ կար, էկանք, ասեցի մինչև գանք էկած կլինես էն էլ շուտ ես էկել
📞- Լավ մամ ջան ❤️ ուշ կգա՞ք
📞- Չէ ցավդ տանեմ, մի կես ժամից կգանք, դու զգույշ էղի, դուռը փակ պահի, հաց կեր մինչև գանք....
📞- Լավ մամ ջան ❤️
Անջատեցի իջա ներքև, աստիճանների մոտից ձայներ լսեցի...😬😳 Չհասկացա...կամաց բարձրացա վերև, ականջիս ձայն հասավ.
- Ապեր արագ էտ ոսկեղենը լցի ստե, քանի տունը մարդ չկա, թափովվվ....
😬😳🤦🏻♀️ Աստված իմ գողեր ենն... ախր հիմա ինչ անեմ, Զանգում եմ մամային չի վերցնում, պապան չի վերցնում...ինչ անեմմմմ Վախենում եմ ախր... հեսա հերթը իմ սենյակին կհասնի 😬💔ձեռքս տարա գրպանս, Մուրադի հեռախոսահամարը հանեցի ու զանգեցի.
- Ալո
- Մուր...ադ💔🥲
- Ով ա 😳
- Ել..են..ան💔
- Ե՞լ❤️😳ջան ինչ ա էղե, էտ լացում ե՞ս
- Խնդրում եմ արի մեր տուն 💔
- Ինչ ա էղե բայց 😳
- Գող.. գողեր են մտել ...մերոնք տանը չեն
- 5 րոպեից ըտե եմմմ, սենյակիդ դուռը փագ պահի մինչև հասնեմ ❤️
- Մուր....💔
Էտ պահին սենյակիս դռան մոտից դրանց ձայները լսեցի....😳💔
Մենակ իմ սենյակ չմտնեն...քարացել էի տեղումս, նույնիսկ չէի շնչում...💔
