- Ելենա🙄 - Ասա Ման - Խնդրում եմ, գոնե մի անգամ իմ խաթր գնանք էլի - Մանե գժվել ե՞ս դու, դու շատ լավ գիտես որ ես տենց տեղեր երբեք չեմ գնում, մնում ա մի հատ էլ կողքից մեկը տեսնի ու ամբողջ երկրով մեկ խայտառակ կլինենք 🤦🏻♀️ - Հա բայց ով պետք ա իմանա կամ ինչ վատ բան ենք անում, հիմա մեր տարիքի աղջիկների համար դա շատ սովորական բան ա, գիշերային ակումբներում ավելորդ բաներ չեն լինում եթե դու ինքդ դա թույլ չտաս🙄 ինչից ես վախենում - Անուղղելի ես դու Մանե 💔առաջ ընկի - Ուխխխխ😍 ապրես իմ ամենալավ ընկերուհի - Ըհը😒
Ոտքով մի 10 րոպե քայլելուց հետո հասանք մի գիշերային ակումբի մոտ, բայց սրտումս վախ կար. հանկարծ որևէ մեկը ինձ ստեղ չտեսնի, չճանաչի ու պապային չասի🤦🏻♀️ ուղղակի Մանեին մենակ թողնել չեմ կարող էն էլ տենց տեղում, ինքը խմելու հետ էլ սեր ունի, կխմի մի բան կանի 🤦🏻♀️
Երևի ճիշտ կլինի նաև ներկայանամ. Ելենան եմ' 22 տարեկան։ Վերջերս ենք էկել ԱՄՆ-ից, ապրում եմ ծնողներիս հետ։ Հայրս հայտնի գործարար ա, ամբողջ երկիրը ճանաչում ա իրեն ամեն քայլափոխի բարևում ու գլուխ են տալիս իրեն։ Հիմա հասկանում եք չէ ինչի համար էր էս մեծ անհանգստությունը։ Բնավորությամբ չաչանակ եմ մի քիչ, նեղացկոտ բայց համառ 🤭 Մանեն մոտ ընկերուհիսա, մանկուց իրար հետ ենք մեծացել։ Իր մասին ինքը կխոսի անպայման։ Հա կարող ա ես երկար ժամանակ ապրել եմ էնտեղ որտեղ ազատ մտածելակերպ ունեցող մարդիկ գերակշռում են բայց ես գիտեմ իմ չափը, իմ միամտությունը ու համեստությունը չափից շատ ա էս դարի համար բայց տենց ավելի լավ ա🙂ինչևէ...
Մտանք ներս թե չէ ահավոր ծուխ, բարձր երաժշտություն, աղմուկ, ձայներ, խմիչքների զանազան հոտեր....զզվել կարելի ա, զարմանում եմ ոնց են մարդիկ կարողանում սենց տեղեր գալ🤦🏻♀️առաջացանք, մի տղա էկավ միանգամից գրկեց Մանեին ու աչքիս առաջ սկսեցին համբուրվել 🤦🏻♀️😑տհաճ էր, ուզում էի դուրս գալ, ձեռքիցս բռնեց Մանեն.
- Ելլլ🥺 կներես ուղղակի... - ՆՈՐՄԱԼ ա Մանե, ոնց տեսնում եմ մենակ չես ու ստեղ հաստատ իմ բացակայությունը չի զգացվի... - Իիի չէէէ, չես գնում, հազիվ ես էկել, ամեն ինչ լավ ա լինելու դու ահավոր շնորհակալ կլինես, սենց հաճույք ոչ մի տեղ չես ստանա😏 - Ինձ հաճույքներ պետք չեն, ասում եմ տհաճ ա Մանե 🤦🏻♀️ - Ելլլլ🥺իմ խաթր - Ուղղակի յախք🤦🏻♀️
Թևիցս քաշեց ու տարավ ներս, էտ ինչ ահավոր էր, երբեք էտ տհաճ տեսարանները չեմ մոռանա։ Անկյունում մի սեղան կար բազկաթոռներով, նստեցինք, մատուցողը մոտեցավ, ես հյութ ուզեցի իրանք էլ ալկոհոլ🤦🏻♀️իմ վրա եմ զարմանում ինչի համաձայնվեցի ախր, վայ Մանե ոնց ես մի քանի տարվա մեջ փոխվել, չնայած մարդիկ մի օրում, մի ժամում են փոխվում մի քանի տարին ահավոր մեծ ժամանակահատված ա....իրար գրկած համբուրվում էին նորից առանց գոնե հաշվի առնելու որ ես էլ եմ ըտեղ, արդեն հերիքա, վեր կացա որ գնամ մի տղա մոտեցավ սեղանին.
- Բարև ձեզ 😏(Ռուդիկ)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
